Inleiding richtlijn de ziekte van Parkinson - Medisch Contact

tijden van inname en hoe frequent de medicatie vergeten wordt. Door consequent uitleg te
geven over eventuele bijwerkingen en de mogelijke manieren van inname en een reëel
verwachtingspatroon van het te behalen effect en bijwerkingen te schetsen, kan eventuele
therapieontrouw verminderd worden. Hierbij is het tevens van belang, waar mogelijk, ook de
partner hierbij te betrekken, omdat zij een heel directe controle op de therapietrouw kunnen
uitvoeren. In de latere stadia zal therapieontrouw een groter probleem vormen, omdat dan
bijwerkingen eerder op de voorgrond treden door polyfarmacie, hogere doseringen en een
nauwere therapeutische breedte.
Het is van groot belang dat de neuroloog samen met de Parkinsonverpleegkundige nauwgezet
aandacht aan therapietrouw besteedt. Frequenter contact (fysiek of telefonisch) om
aanpassingen in het beleid te evalueren leidt tot een afname van therapieontrouw.
Daarnaast zal meer aandacht moeten komen voor vormen van medicatieverstrekking, die
onjuiste inname kunnen verminderen, vooral als er cognitieve stoornissen aanwezig zijn, waarbij
gedacht kan worden aan voorverpakte medicatie die alleen in een bepaalde volgorde kan
worden ingenomen.
Aanbevelingen
Bij het evalueren van het effect van de ingezette medicamenteuze therapie dient de
behandelend neuroloog, in samenwerking met de Parkinsonverpleegkundige, bij elke patiënt
met de ZvP aandacht te besteden aan de wijze en tijden van inname van de medicatie.
Vooral bij patiënten met cognitieve stoornissen moet medicatie zodanig worden verstrekt, dat
het risico op foutieve inname tot een minimum wordt beperkt. Hierbij kan gedacht worden aan
systemen met alarmering ten tijde van de voorgeschreven inname momenten en aan
aangepaste verpakkingsvormen.
105