Inleiding richtlijn de ziekte van Parkinson - Medisch Contact

Niet-medicamenteuze behandeling
Inhoud
4 kwaliteit van leven kan positief beïnvloed worden door paramedische
behandeling; deze inbreng is nu nog onvoldoende georganiseerd/gecoördineerd
(EPD!)
3 instandhouden functies is belangrijker dan verloren gegane functies proberen te
herstellen; dat geldt ook t.a.v. arbeid.
2 niet-motorische problemen komen ook hier niet altijd of te laat in beeld.
1 rol geriater is onderbelicht, met name waar het co-morbiditeit betreft.
1 rol psycholoog voor begeleiding patiënt en partner verdient aandacht.
Organisatie
5 gespecialiseerde opleiding paramedici is onvoldoende, evenals nascholing. Met
name in de periferie. In sommige disciplines wordt vooruitgang geboekt, maar
beroepsgenoten zijn daarvan niet altijd op de hoogte.
2 de parkinsonverpleegkundige centraal als een spin in het behandelingsweb;
afstemming tussen de verschillende disciplines belangrijk.
1 functie, financiering en werkgebied van parkinsonverpleegkundige zijn te
wisselend.
Patiëntgerichtheid
5 er is te weinig aandacht voor bewegen in groepsverband, ook ten aanzien van de
vergoeding.
(Thuis)zorg en mantelzorg
Inhoud
5 in de totale behandeling van Parkinson moet meer aandacht zijn voor de
partner; er wordt te vaak een te groot beroep op gedaan. Problemen zijn er met
name als de partner ook Parkinson of een andere aandoening heeft.
4 opleiding/nascholing van medewerkers thuiszorg, bijv. door
Parkinsonverpleegkundige.
2 er is frictie tussen zorgvraag en –aanbod; maatwerk is nodig, bijv. voor de nacht.
2 indicatiestelling is moeilijk bij Parkinson gezien het wisselend beeld; de
indicatiestelling moet „meegroeien‟ met de ontwikkeling van de ziekte (H&Y).
Organisatie
4 er is 1 loket nodig voor alle aanvragen voor indicatiestelling.
2 mantelzorger is veel tijd en energie kwijt aan de organisatie van de zorg.
Patiëntgerichtheid
0 de gevolgen van de WMO zijn lastig voor de Parkinsonpatiënt.
Verpleeghuiszorg
Inhoud
6 tijdstip van medicatie is belangrijk, per patiënt verschillend, niet meenemen in
de centrale ronde dus; bovendien: controle op inname.
4 opleiding/nascholing professionals in verpleeghuizen laat te wensen over;
wisselend beeld van PD krijgt bijv. onvoldoende aandacht.
2 blijvende communicatie is nodig tussen de verpleeghuisarts en de (behandelend)
neuroloog; goede afspraken over wie doet wat en wanneer.
0 meer aandacht voor niet-motorische symptomen: depressie, dementie/psychose;
zorgverlening daarop mede afstemmen.
0 recht op seksueel contact, ook in het verpleeghuis.
0 het ontbreekt aan coördinatie/ begeleiding bij verpleeghuisopname. De reguliere
zorg schiet met name te kort in de begeleiding van het medische naar het
psychosociale traject.
Bijlage A, pagina 32