Inleiding richtlijn de ziekte van Parkinson - Medisch Contact
Inleiding richtlijn de ziekte van Parkinson - Medisch Contact
Inleiding richtlijn de ziekte van Parkinson - Medisch Contact
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Aanbeveling<br />
Anticholinergica kunnen door <strong>de</strong> behan<strong>de</strong>lend specialist wor<strong>de</strong>n voorgeschreven als<br />
symptomatische behan<strong>de</strong>ling voor rusttremor bij relatief jonge en op cognitief gebied goed<br />
functioneren<strong>de</strong> patiënten met <strong>de</strong> ZvP. Vanwege <strong>de</strong> kans op neuropsychiatrische bijwerkingen<br />
zijn anticholinergica echter niet het medicament <strong>van</strong> eerste keuze<br />
4.1.8. Effectiviteit <strong>van</strong> dopamine-agonisten versus levodopa in <strong>de</strong> ongecompliceer<strong>de</strong> fase<br />
<strong>van</strong> <strong>de</strong> ZvP<br />
Hoe effectief zijn dopamine-agonisten bij <strong>de</strong> behan<strong>de</strong>ling <strong>van</strong> functiebeperkingen in <strong>de</strong><br />
ongecompliceer<strong>de</strong> fase <strong>van</strong> <strong>de</strong> ZvP, in vergelijking met levodopa?<br />
Wetenschappelijke on<strong>de</strong>rbouwing<br />
Er wer<strong>de</strong>n in totaal 9 studies gevon<strong>de</strong>n, waarin het effect <strong>van</strong> dopamine-agonisten met levodopa<br />
vergeleken werd bij patiënten met <strong>de</strong> ZvP in <strong>de</strong> ongecompliceer<strong>de</strong> fase met functiebeperkingen.<br />
De resultaten <strong>van</strong> <strong>de</strong>ze studies staan samengevat in Tabel 4.1. 25;153;154 Hieruit blijkt dat het effect<br />
<strong>van</strong> <strong>de</strong> agonisten in het meren<strong>de</strong>el <strong>van</strong> <strong>de</strong> studies min<strong>de</strong>r goed is in vergelijking met L-dopa.<br />
Tevens wor<strong>de</strong>n meer bijwerkingen gerapporteerd met agonisten in vergelijking met L-dopa.<br />
Deze bevindingen gaan echter dui<strong>de</strong>lijk gepaard met een reductie <strong>van</strong> dyskinesieën en<br />
responsfluctuaties bij het gebruik <strong>van</strong> dopamine agonisten. Hierbij moet wel wor<strong>de</strong>n<br />
aangetekend dat als er gekeken werd naar het voorkomen <strong>van</strong> ernstige dyskinesieën, dit<br />
voor<strong>de</strong>el <strong>van</strong> agonisten niet meer aanwezig was. Tevens waren er maar weinig patiënten die<br />
langdurig a<strong>de</strong>quaat behan<strong>de</strong>ld kon<strong>de</strong>n wor<strong>de</strong>n met monotherapie dopamine agonisten.<br />
Tabel 4.1. Dopamine-agonist versus levodopa monotherapie.<br />
Uitkomstmaat<br />
Effect<br />
Bijwerkingen<br />
Hyperkinesieën<br />
Responsfluctuaties<br />
Mortaliteit<br />
gelijk<br />
slechter<br />
meer<br />
min<strong>de</strong>r<br />
min<strong>de</strong>r<br />
gelijk<br />
Dopamine agonist (met referentie)<br />
Bromo Pergo Prami Ropi DA-mix<br />
145,153 147<br />
31,146 152 151 144<br />
152 151<br />
31,143,144,146 152 151 147<br />
146 152 151<br />
31,144<br />
Conclusie<br />
Niveau 1<br />
In <strong>de</strong> ongecompliceer<strong>de</strong> fase <strong>van</strong> <strong>de</strong> ZvP geven dopamine-agonisten min<strong>de</strong>r<br />
motorische complicaties en hyperkinesieën dan levodopa, echter met een<br />
trend naar min<strong>de</strong>r effectiviteit en ten koste <strong>van</strong> meer bijwerkingen<br />
A2 Holloway 2004, Olanow 1995, Rascol 2000, Oertel 2006<br />
B<br />
Weiner 1993, Hely 1994 Riopelle 1988, , Lees 2001, Caraceni<br />
64
Change language