Inleiding richtlijn de ziekte van Parkinson - Medisch Contact

- Het is lastig om tijdens de opname de mantelzorger te betrekken, deze is vaak
overbelast en heeft moeite met acceptatie. Kost veel tijd.
- Mantelzorgers vinden de zorg die de patiënt tijdens opname krijgt, vaak niet goed
genoeg.
- Er is onvoldoende samenwerking en afstemming tussen de verschillende
disciplines waardoor continuïteit van zorg in gevaar komt.
- Zodra patiënt opgenomen wordt, is deze uitgeschreven bij de huisarts: moeilijk
voor huisarts na te gaan hoe het met patiënt gaat; intensieve samenwerking met
patiënt houdt abrupt op; partner blijft wel bij huisarts.
- Verpleeghuisartsen hebben onvoldoende specialistische kennis van Parkinson.
- Communicatie tussen verpleeghuisarts en neuroloog ontbreekt.
- Tijdens verblijf van de patiënt in verpleeghuis is meer overleg en samenwerking
tussen de betrokken disciplines nodig.
Communicatie/ overdracht bij ontslag
- De overdracht bij ontslag gebeurt bij elke discipline op een andere manier; elke
discipline heeft zijn eigen systeem of formulier.
- Het is onduidelijk naar wie de patiënt het beste verwezen kan worden; het is
onduidelijk welke hulpverlener kennis heeft van Parkinson (velen hebben dat niet).
- Bij overdracht van verpleeghuisarts naar huisarts ontbreekt vaak informatie over de
verwachte prognose en over welke behandelingen reeds zijn ingeschakeld.
- Eerstelijnszorg wordt niet pro-actief benut, huisarts ontvangt ontslagbrief van
verpleeghuis vaak pas als patiënt allang weer thuis is; huisarts zou al persoonlijk
geïnformeerd moeten worden zodra een ontslag gepland wordt.
- Van patiënten die tijdelijk naar een verpleeghuis gaan, zou de huisarts de
gegevens moeten kunnen behouden en een financiële vergoeding krijgen om de
patiënt te kunnen blijven volgen.
- Medicatieoverdracht is vaak slecht: gegevens ontbreken, bijv. de tijdstippen
waarop de medicijnen ingenomen moeten worden. Ook wordt de medicatiehistorie
vaak niet vermeld (bijv. welke medicatie al geprobeerd is en niet geholpen heeft).
Psychosociale begeleiding
- Er is geen beleid voor psychosociale begeleiding van het gehele sociale systeem
(patiënt/kinderen/partner/mantelzorgers). De benodigde begeleiding is niet altijd
goed in te schatten en gebeurt meestal ad hoc.
- Bij alleenstaande Parkinson-patiënten is vaak onduidelijk wie van de mantelzorgers
het (juridische) aanspreekpunt is van de patiënt.
- Adequaat handelen in acute situaties, bij bijv. psychoses, is lastig; BOPZ legt
beperkingen op m.b.t. Middelen en Maatregelen.
- Kennis van BOPZ ontbreekt vaak bij de hulpverlener;
- Kennis van verslavingsproblematiek (door bijwerkingen medicatie, bijv.
gokverslaving, seksuele ontremmingen) ontbreekt vaak bij hulpverlener;
verslavingsproblematiek heeft vaak grote sociale gevolgen.
- Het is onduidelijk welke hulpverlener verslavingsproblematiek moet behandelen.
Bijlage A, pagina 24