Milieubeleid - Oapen

De onderzochte heffingen hebben een aanzienlijke omvang; per variant 50 respectievelijk100 procent.De A- en de B-variant blijken te leiden tot aanzienlijke bedrijfsverplaatsingennaar landen waar geen heffing wordt ingevoerd. Er is geen beleid verondersteldom dit te voorkomen.De C-variant ontziet grootverbruikers en verbruikers van motorbrandstoffen.Ongeveer de helft van het energiegebruik blijft buiten de heffing. Deze variantleidt tot 5,5 procent besparing in 2015 bij een heffing van 100 procent. Deconcurrentiegevolgen zijn beperkt. Dit hangt samen met de vormgeving van deC-variant: de heffing geldt alleen voor de eerste 'schijven' van het energiegebruik,waardoor het totale heffingsbedrag (per energiedrager olie, gas ofelektriciteit) voor elk bedrijf nooit hoger wordt dan ongeveer f 500.000,-.De besparingseffecten van de C-variant lijken beperkt. Hierbij dient echter teworden aangetekend, dat de berekeningen van het CPB ten behoeve van deStuurgroep uitwijzen, dat het huidige subsidiebeleid in het jaar 2015 slechts1,5 procent besparing oplevert.De Stuurgroepresultaten hangen niet alleen sterk af van het schaalniveau vande heffing en van de mate waarin bepaalde groepen van de heffing wordenuitgezonderd, maar ook van de wijze van terugsluizen. De Stuurgroep heeftzich, conform de opdracht, voornamelijk gericht op terugsluizing via dearbeidskosten. De Stuurgroep concludeert, dat de positieve effecten van terugsluizingop werkgelegenheid en groei worden versterkt naarmate het mogelijkblijkt het arbeidsaanbod te vergroten en te flexibiliseren.ConclusieHet huidige energiebesparingsbeleid schiet waarschijnlijk tekort; het leidt tot0,7 procent minder besparing per jaar dan volgens de doelstelling nodig is. Hetenergiegebruik lijkt in 2000 ruim 5 a 6 procent hoger uit te komen dangewenst. Een extra besparing van deze omvang zou kunnen worden bereiktmet bijvoorbeeld een kleinverbruikersheffing van 100 procent. Indien internationaleovereenstemming wordt bereikt, en bovendien verplaatsingseffectenkunnen worden voorkomen, zou een soortgelijk effect kunnen worden gerealiseerdmet een algemene energieheffing van ongeveer 50 procent.4.5.4 Huishoudens: afvalverwijderingDe samenstelling van huishoudelijk afval is op individueel niveau moeilijkmeetbaar, tenvijl het aantal bronnen buitengewoon groot is. Het openen endoorzoeken van vuilniszakken of -bakken is ondoenlijk, zelfs op steekproefbasis.Het aantal ontduikmogelijkheden is groot: de ongewenste stoffen bij eenander voor de deur zetten of zomaar ergens dumpen, zijn slechts twee mogelijkheden32. Het afvalvolume is eveneens moeilijk meetbaar, maar goed benaderbaarvia inputs; in dit geval de produkten waaruit het afval voortkomt.Voorlichting blijkt goed te werken waar het om afvalscheiding gaat. Kennelijkzijn de welvaartsverliezen van scheiding van afval klein. Of dit ook geldt voorbeperking van het volume is zeer de vraag.Gezien deze situatiekenmerken behoort de afvalproblematiek bij huishoudens,waar het gaat om afvalscheiding, tot het zesde (diffuse) type milieubeleidsproblemen.De kenbaarheid en benaderbaarheid zijn gering, maar delage welvaartsverliezen maken sociale regulering (voorlichting) geschikt.Voorzover met beperking van het afvalvolume we1 hoge kosten of welvaartsverliezengemoeid zijn, behoort dit beleidsprobleem tot het vierde (heterogene)type. In dit type situaties zijn financiele en privaatrechtelijke instrumentenAlsgevolg hiervan zijn vormen van directe en financi~le regulering die als aangrijping~~unr het afval zelf hanreren mindergeschikt.MILIEUBELEID