Milieubeleid - Oapen

kunnen de transactiekosten hoog zijn. Dit nadeel kan worden beperkt door hetaantal meetpunten te beperken. Dat heeft echter als nadeel dater voor de doelgroepeen economische prikkel onstaat om zich zo ver mogelijk van de meetpuntente vestigen. Dit kan leiden tot een concentratie van vervuiling opbepaalde plaatsen. Deze plaatsen worden in de literatuur aangeduid als 'hotspots'.Een hybride vorm van APS en EPS wordt aangeduid als het Pollution Offset(PO) systeem. Dit kan worden vertaald als genormeerde emissievergunningen.In dit systeem vindt evenals bij EPS handel in emissies plaats. De handel isechter gerestricteerd door de voorwaarde dat transacties niet mogen leiden toteen achteruitgang van de rnilieukwaliteit bij verschillende meetpunten. Ditsysteem heeft als voordeel dat er slechts BBn markt is, terwijl niettemin demilieukwaliteit (althans bij de meetpunten) gegarandeerd is. Als belangrijkstenadeel kan worden genoemd dat transacties worden bemoeilijkt door degenoemde voonvaarde, zodat de uit kostenoogpunt optimale verdeling vanemissies niet of pas op langere termijn tot stand komt.Bij verhandelbare vergunningen wordt vaak uitgegaan van een stolpconcept:over een bepaald gebied wordt een denkbeeldige stolp (bubble) geplaatst. Dernilieukwaliteit of de totale emissies in de stolp worden vastgelegd; het gebruikvan deze ruimte kan binnen de stolp worden verhandeld.De optimale omvang van een stolp hangt af van ecologische factoren en van desoort vergunningen. Geredeneerd vanuit economische factoren (kosten vanemissiereducties) is een zo groot mogelijke stolp gewenst; hoe groter de stolp,des te meer mogelijkheden voor kostenreducties door vergunningenhandel.Een zeer grote stolp kan echter uit milieu-oogpunt nadelen opleveren.Bij verhandelbare emissievergunningen (totale emissies binnen de stolp zijnvastgelegd) kunnen, indien de milieu-effecten van de emissies zich afspelen opeen schaal die kleiner is dan de stolp, binnen de stolp plaatsen ontstaan waarde rnilieukwaliteit veel slechter is dan op andere plaatsen binnen de stolp (hotspots). Dit kan alleen worden voorkomen door de stolp niet groter te maken danhet schaalniveau van het betreffende milieuprobleem. Binnen deze randvoorwaardezijn de economische voordelen het grootst bij een zo groot mogelijkestolp. Hieruit kan worden geconcludeerd dat de ideale stolpgrootte voorverhandelbare emissievergunningen gelijk is aan het schaalniveau van hetmilieuprobleem.Bij verhandelbare effectvergunningen wordt de totale bijdrage van emissiesaan de rnilieukwaliteit op verschillende meetpunten als verhandelbare eenheidgehanteerd. Het ontstaan van 'hot spots" kan bij dit type vergunningenworden voorkomen door voldoende meetpunten te creeren. Een groot aantalmeetpunten leidt echter tot bijzonder ingewikkelde vergunningenhandel; eenbron die bijdraagt aan de rnilieukwaliteit op zeg dertig meetpunten moetdertig soorten vergunningen bezitten. Bij een klein aantal meetpunten zal eenneiging ontstaan om bedrijven ver van de meetpunten te vestigen.De omvang van een stolp met verhandelbare effectvergunningen is in beginselonbeperkt. Een dergelijk systeem bestaat, anders ge'interpreteerd, uit eenaparte 'deelstolp' voor elk meetpunt, waarbij de schaal van het milieuprobleemde omvang van elke deelstolp bepaalt. Zo beschouwd is bij dit systeem deomvang van de deelstolp reeds op voorhand gelijk aan het schaalniveau vanhet milieuprobleem.Bij genormeerde emissievergunningen is de rnilieukwaliteit evenzeer randvoorwaardeals bij effectvergunningen; ook hier kan de stolp willekeurig grootzijn, maar kunnen de gestelde randvoorwaarden worden beschouwd als deelstolpen.