Milieubeleid - Oapen

plaatsvinden. Het is dan bijvoorbeeld mogelijk dat de eerste vijf jaar na hetinstellen van een heffing de emissiereducties beperkt zijn, waarna een nieuwetechnologische mogelijkheid leidt tot een scherpe daling van de emissies. Bijverhandelbare vergunningen dient onderscheid te worden gemaakt tussensituaties met een vastgelegd tijdpad van emissiereducties en situaties zondervast tijdpad. Een vastgelegd tijdpad beperkt de doelgroep in het nastreven vankostenreducties. In dynamische situaties geldt de laagste-kosten-eigenschapdan ook niet voor verhandelbare vergunningen met een vast tijdpad.Een nadeel voor alle soorten verhandelbare vergunningen in dynamischesituaties komt voort uit de onzekerheid, die dergelijke situaties kenmerkt.Dynamische situaties dwingen de doelgroep beslissingen te nemen op basisvan beperkte informatie. Indien bijvoorbeeld een bedrijf overweegt machineste vervangen die tien jaar meegaan, is het voor dat bedrijf van groot belang omte weten of er over enkele jaren betere en goedkopere machines beschikbaarkomen. Evenzo dient zo'n bedrijf, dat geconfronteerd wordt met milieubeleid inde vorm van directe regulering, heffingen of verhandelbare vergunningen in teschatten hoe streng de regulering over enkele jaren zal zijn danwel hoe hoog deheffing of de vergunningenprijs zal zijn. In het algemeen geldt dat investerendebedrijven (en ook consumenten die overwegen duurzame consumptiegoederenaan te schaffen) gebaat zijn bij een stabiel danwel voorspelbaar investeringsklimaat.Dit pleit voor een beleid waarin zowel de doelstellingen als deinstrumenten voor langere tijd zijn vastgesteld. Echter, ook indien dit hetgeval is, treedt in dynamische situaties een verschil op tussen regulerendeheffingen en verhandelbare vergunningen. Bij een vaste heffing kent hetbedrijf de kosten die de komende jaren aan emissies kleven. De prijs op eenmarkt voor verhandelbare vergunningen is echter variabel. Een technologischedoorbraak die er toe leidt dat emissiereducties tegen veel lagerekosten kunnen worden bereikt, zal de prijs van vergunningen sterk doen dalen.Omgekeerd zal het uitblijven van verwachte technologische ontwikkelingende vergunningenprijs, in het bijzonder in een groeisituatie, sterk laten stijgen.Verhandelbare vergunningen creeren dus extra onzekerheid bij de doelgroep,zodat zij in dynamische situaties minder geschikt zijn dan regulerendeheffingen.Hiertegen kan worden ingebracht dat bedrijven (en consumenten) in eenmarkteconomie steeds rekening moeten houden met onzekerheden. Dezeconstatering is op zichzelf juist, maar vormt op zichzelf geen rechtvaardigingvoor het introduceren van extra onzekerheid. Het overheidsbeleid is in hetalgemeen gericht op het scheppen van stabiele omstandigheden, onder meeromdat dit investeringen bevordert.Hier kan tegen ingebracht worden dat heffingen de onzekerheid op het milieuafwentelen, omdat het te verwachten milieu-effect van een heffing moeilijkvoorspelbaar is. Echter, de overheid kan door een heffing geleidelijk en zonderplotselinge schokken op te voeren het gewenste milieu-effect toch bereiken. Deveranderende heffing creeert dan weliswaar enige onzekerheid voor de doelgroep,maar een geleidelijk oplopende hefing biedt een stabieler kader dan eenpotentieel sterk fluctuerende vergunningenprijs.Het toekennen van eigendomsrechten creeert niet, zoals verhandelbarevergunningen, een vaste emissielimiet die ongeacht de kosten wordt gehandhaafd.Aan de houder van eigendomsrechten zullen, indien emissiereductiesonverhoopt moeilijker te realiseren zijn dan venvacht, grotere bedragenworden geboden ter compensatie van aantasting van zijn bezit. Dit kan hem ofhaar er toe brengen meer aantasting toe te staan. Eigendomsrechten zijn in ditopzicht beter te vergelijken met regulerende heffingen dan met verhandelbarevergunningen. Net als regulerende heffingen leiden eigendomsrechten totdynamisch efficient uitkomsten.