Milieubeleid - Oapen

anders waar grenzen van het draagvermogen zich we1 onmiddellijk doen gevoelen(zoals de verontreiniging van grond) en dit draagvermogen als zodanig of insamenhang met bepaalde goederen (zoals de vruchtbaarheid verbonden is metgrond) voor opdeling in afzonderlijk beheersbare delen vatbaar is en als zodanigexploiteerbaar.Evenzo vereist beheersing van risico's een publiekrechtelijke keuze tussenrisico's die voldoende beheerst worden door de mogelijkheid van aansprakelijkheidvoor de gevolgen en risico's waarvan de verwezenlijking zodanigonaanvaardbare consequenties heeft dat het risico als zodanig vermeden dientte worden.Dat met betrekking tot bepaalde onderdelen van de milieuproblematiekpubliekrechtelijke regulering onontbeerlijk is, impliceert evenwel niet dat derhalvede gehele oplossing in de publiekrechtelijke sfeer gezocht moet worden.De vaststelling dat de beschikbaar geachte milieugebruiksruimte noodzakelijkenvijzepubliekrechtelijke regulering vereist, betekent bijvoorbeeld nietdat vervolgens ook het gebruik en beheer van de beschikbare ruimte langspubliekrechtelijke weg geregeld moeten worden. Verdeling van fysieke schaarstenvia overheidsbesluitvorming en publiekrechtelijke vergunningen aanindividuele bedrijven leidt niet tot een optimale benutting van die schaarstenmaar we1 tot hoge maatschappelijke transactiekosten.In het tot nu toe gevoerde milieubeleid is die problematiek niet opgelost.lbepassing van de in dat kader gehanteerde normen en criteria, zoals 'bestpractical means', 'best technical means', 'alara' of andere beginselen, hebbenhooguit tot gevolg dat de milieubelasting in ieder individueel geval wordtteruggedrongen tot het strikt noodzakelijke. Het cumulatieve effect zal echtertoe- of afnemen naar gelang van het geaggregeerde effect van de ontwikkelingvan de economische activiteiten en het toetreden van nieuwe vervuilers tot demarkt. Het huidig wettelijk instrumentarium biedt - zo bleek in paragraaf 3.2- geen of slechts uiterst beperkte mogelijkheden om milieuplannen en milieudoelstellingenadequaat te vertalen in aan afzonderlijke economische activiteitente stellen eisen. Oorzaak daarvan is gelegen in de algemene beginselen vanbehoorlijk bestuur (gelijkheid, gewekt vertrouwen) die op het handelen van deoverheid van toepassing zijn en die het de overheid in beginsel onmogelijkmaken om te onderscheiden tussen de behoeften van verschillende vergunningaanvragers.Weliswaar wordt beoogd dit te ondervangen door beperkingvan de vergunningsduur en de mogelijkheid van aanpassing van de gesteldeeisen, doch dit lost de wezenlijke keuzevraag naar een optimaal gebruikbinnen de overeengekomen macro-doelstelling niet op. Een complementairgebruik van publiekrechtelijke en privaatrechtelijke regulering kan goedeperspectieven bieden voor het verdelingsvraagstuk, zoals in paragraaf 3.3.5zal worden uitgewerkt.De functies van publiekrechtelijke en privaatrechtelijke regulering bij deoplossing van de milieuproblematiek staan dus niet naast elkaar, maar vullenelkaar complementair aan: Die complementariteit dringt in de privaatrechtelijkeregulering geleidelijk door: publiekrechtelijke normen gelden mede alsuitgangspunt voor de vaststelling van het onrechtmatig karakter van eenaantasting van het milieu; bescherming van het milieu wordt niet alleen alspubliekrechtelijk algemeen belang, maar tevens als gemeen belang vanbetrokken particulieren erkend; herstel van algemene milieuschade wordtniet uitsluitend als taak van de overheid aangemerkt; ook het toenemendgebruik van de bevoegdheid van de overheid om langs privaatrechtelijke wegpubliekrechtelijke doelstellingen te realiseren, kan als uiting van deze ontwikkelinggezien worden.WETENSCHAPPELIJKE RAAD VOOR HET REGERINGSBELEID