Milieubeleid - Oapen

Naast allocatieve gronden zijn er verdelingspolitieke rechtsgronden voordirecte regulering, namelijk waar de betrokken milieuwaarden moetenworden gerekend tot het publieke domein, waar voor iedereen gelijke rechtenen plichten dienen te gelden (onbeperkte toegang tot de stranden; geen jachtrechtop de Hoge Veluwe).Extra grote handhavingsinspanningen zullen in deze gevallen voor lief genomenmoeten worden. Voor zulke inspanningen kan ruimte geschapen wordendoor elders terughoudender met directe regulering om te springen ('speerpuntenbeleid')".Het betrachten van een dergelijke selectiviteit bij het inzetten van directeregulering is niet alleen geboden vanwege de nu a1 te constateren overbelastingvan het overheidsapparaat, die leidt tot een gebrekkige uitvoering enhandhaving. Het toenemend inzicht in de gevolgen van menselijk handelenvoor het milieu impliceert dat het milieubeleid zich in de toekomst over steedsmeer activiteiten zal uitstrekken. Trachten a1 die activiteiten in te perken doormiddel van publiekrechtelijke regels tast op den duur de grondregel van hethuidig maatschappelijke bestel aan, te weten de vrijheid tot handelen zolangdit niet is verboden, en doet dit in zijn tegendeel verkeren: een verbod tothandelen, tenzij dit door de overheid vanuit milieuoptiek is goedgekeurd. Welkconcept van duurzame ontwikkeling men ook wil hanteren, steeds ligt er inbesloten dat het gebruik van het milieu structureel beperkt dient te worden.De consequentie daarvan is dat die beperking dun ook waar mogelijk ingebouwdmoet worden in de structuur en ordening van het maatschappelijkverkeer. In de hierna volgende paragrafen wordt ingegaan op mogelijkhedendie daarvoor door andere instrumenttypen worden geboden.3.3 Privaatrechtelijke instrumenten3.3.1 AlgemeenOnder privaatrechtelijke regulering is te verstaan het geheel van instituten,regels, aanspraken en verbintenissen, waarmee de onderlinge verhoudingenen rechtsbetrekkingen tussen burgers worden geregeld. Kern van het privaatrechtis de erkenning dat in een geordend maatschappelijk verkeer burgers inhun onderlinge betrekkingen zodanige aanspraken kunnen hebben op gedragvan anderen, dat de nakoming daarvan niet enkel afhankelijk kan zijn van hetethisch besef van degene tot wie deze aanspraak zich richt, door overredingdus, maar dat de naleving daarvan ook in rechte afdwingbaar moet zijn. Hetprivaatrecht verschaft burgers de mogelijkheid om hun betrekkingen metanderen beheersbaar en tot voorwerp van afspraken te maken, waarvan zonodig naleving kan worden gevorderd. Het ordent ook de verhouding tussen deprivaatrechtelijke en de collectieve sfeer alsmede de krachtsverhouding vanwaaruit particulieren die onderlinge betrekkingen regelen en deelnemen aande verdeling via de markt van die belangen en rechten. WezenllJk is daarbijevenwel dat het privaatrecht 'slechts' een kader verschaft waarbinnen particulierenhun onderlinge betrekkingen vorm kunnen geven en naar eigen believenen eigen inzicht hun belangen kunnen behartigen. Of aanspraken op het gedragvan anderen ook daadwerkelijk geldend worden gemaakt, is een keuze vanbelanghebbenden.19] Vergelijk N. van Manen. G. Huppes en H. Udo de Haes. 'Straf, beloning of gewetensrust? Over lange-termijnbeleidsinstrumenten';in: Het milieu: denkbeelden voor de 2 Iste eeuw: door Commissie Lange Termijn Milieubeleid. Zeist. Kerkebosch bv., 1990, blz.129 e.v.