D. H. Lawrence - İnsanlar ve Öteki Yaratıklar

www.isaretatesi.com
Amansız bir sürüngen kararlılığıyla çabalıyor erkek;
Ardında soğuk, sessiz bir çağlar silsilesi…
Ve yılanın sonsuz inadı, yatay ısrarı var onda.
Küçük ihtiyar adam
Çırpınıyor kadının yanında, eğilip fırsat kolluyor;
Çelik bir kapana benzeyen suratını aniden ayırarak
Onun pullu bileğini kapıyor, sıkıca tutup çekeliyor,
Ama kadın nihayet kendini kurtarınca bırakıyor,
Çelik kapanı geri kapatıyor.
Zamana yenilmeyen o pek metanetli güzel surat; çelik kapan.
Heyhat! Nasıl da ahmak görünüyor çabalarken!
Ve o nasıl da farkında bunun!
Kargaşanın ortasında yapayalnız bir avare,
Bir çilekeş, mağrur bir izsürücü;
Nasıl da bağışık her şeyden, dipdiri,
Yalnızlıkla kuşatılmış bir öncü…
Bakın ona!
59