lorca

Blanco-Amor, despois de viaxar por Málaga, Sevilla e Cádiz, instálase
outra volta en Madrid, onde vai residir do 2 de maio ó 24 de xuño. Traballa
no proxecto da revista Ciudad (o primeiro número sairá do prelo o 26-12-
1934), asiste ás tertulias, visita ós seus amigos galeguistas e pasa pola Residencia,
onde Lorca apura o seu poemario de Diván del Tamarit. Non se
puido perder as homenaxes que os «barracos» e, días despois, a F. U. E. lle
fan a Lorca, nin as súas visitas ós ensaios de El Burlador de Sevilla pola Barraca
e a Liliom, de Ferenc Molnar, polo Club Anfistora, dirixidas ambas as dúas
por Lorca. O 1 de xuño chega a Madrid Pablo Neruda, que elevará o ton
poético da cidade e axiña establecerá amizade con Lorca, feito que non pasará
desapercibido por Eduardo, pois o poeta chileno era ben coñecido nos
ambientes riopratenses.
Do 24 de xuño ó 31 de agosto, Eduardo vai deixar a capital para regresar
a Galicia. Intervén nas discusións da política galega, asiste ó Día da Patria
Galega en Santiago, e visita as terras de Baiona, Ortigueira, A Coruña,
Mondariz, Caldelas, Mondariz, de novo. Volve o 31 de agosto a Madrid, onde
Federico, desesperado pola pena de perder ó seu amigo Ignacio Sánchez
Mejías, ferido de morte na praza de Manzanares o 11 de agosto, está rematando
a composición do Llanto por Ignacio Sánchez Mejías.
Durante este longo período en Madrid, Blanco-Amor vai seguir a
actividade artística de García Lorca máis de preto e a súa amizade vaise
facendo máis firme. Eduardo ten que gañar a vida coas súas crónicas e verá
a Lorca menos veces das que desexaría, pois a esta altura a admiración que
sente polo poeta granadino é grande.
Esta é unha circunstancia que ós estudiosos da obra de Blanco-Amor
pode sorprender: a escasa frecuencia do escritor nas tertulias e reunións
artísticas, tanto en América como en España. A causa está máis que
xustificada: é un escritor de oficio, ten que escribir para sobrevivir e o traballo
reteno no seu cuarto, diante da máquina de escribir, pois a crónica debe
chegar puntualmente á redacción do periódico.
García Lorca pasa a maior parte do mes de setembro en Granada, onde
remata Diván. Recítallelo a un grupo de amigos, entre os que están Emilio
García Gómez, Francisco Prieto Moreno e Antonio Gallego Burín, quen, como
decano da Facultade de Letras de Granada, llo pide para ser editado pola
Universidade. Cando volve a Madrid, en outubro, Blanco-Amor copia en
limpo algúns dos poemas do libro, reservando catro deles para o Almanaque
Literario 1935, como xa dixemos.
Pero a realidade política e social estaba chea de nuboeiros. Cae o gabinete
radical e o novo goberno formado por Alejandro Lerroux ten unha
100