06.06.2015 Views

lorca

lorca

lorca

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

«La verdad es que, a pesar de haberme bien leído mi Curros<br />

y mi Rosalía, el gallego lo aprendí en los vocabularios<br />

precaucionales que añades a tus libros de poemas (...).<br />

Poco había que ordenar fuera de la simple anécdota amanuense<br />

de sacarlos del dorso de unos recibos, desenredarlos de<br />

entre las líneas de un telegrama o ponerlos a flote de las restingas<br />

de una carta (...).<br />

Esta proximidad –más que aproximación– del poeta andaluz,<br />

no sólo a la estructura morfológica de nuestra lírica, sino a su<br />

más honda infraestructura espiritual, no cabe fácilmente en las disculpas<br />

pedagógicas de la intuición (...).<br />

A mí me tiembla la mano -y el ánima- al ponerla sobre estos<br />

versos, que ya nos nacen reliquia, para echar más allá un acento<br />

o traer más acá un desmandado apóstrofo... Toda su naturalidad<br />

fue pulcramente respetada. Mi complicidad se reduce a un leve<br />

paso por las ajetreadas cuartillas con probidad de pendolista y ortográfica».<br />

Como apreciamos, resume o seu papel a ordenar os papeis, a realizar<br />

algunhas correccións ortográficas, pero respectando sempre a naturalidade<br />

dos poemas. Recoñece o préstamo léxico dos seus vocabularios<br />

«precaucionais» (refírese a Romances galegos, publicado en 1928) e admite<br />

a sabia penetración de Federico na espiritualidade da nosa lírica.<br />

Pero examinemos, a continuación, como estes cambios que introduciu<br />

Blanco-Amor foron moito máis amplos. Aínda que o lector puido apreciar<br />

xa todas as diferencias existentes entre os poemas orixinais e os publicados<br />

por Blanco-Amor, en capítulos anteriores, considero de interese resumir as<br />

máis importantes.<br />

En «Madrigal» o respecto ó texto é total. Publica a copia de El Pueblo<br />

Gallego (o autógrafo lorquiano quedara en mans de Francisco Lamas), con<br />

dúas correccións feitas polo propio Lorca. Restitución dun o en sono (erro<br />

tipográfico) e cambio de ceio por laio (un posible erro de lectura do poema).<br />

Nos dous apógrafos, o de «Romaxe» e o «Nouturnio», que son copias en<br />

limpo de Guerra da Cal, na súa letra máis coidada, os cambios son xa maiores.<br />

Correccións ortográficas, morfolóxicas e de contraccións:<br />

Virxe/Virxen; sua, lua/súa, lúa; pr’o/para o; salayando/salaiando; ô/o;<br />

âr/ar; qu’ise/que ise.<br />

166

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!