lorca

Na miña entrevista con Guerra da Cal en Londres, de xeito espontáneo
pola parte súa, acusou a Blanco-Amor de inventar diversas mentiras e lanzar
a lenda de que el fora amante de García Lorca. Segundo Guerra da Cal,
Blanco-Amor tería dito, en carta privada, que cando afianza as súas relacións
con Rafael Rodríguez Rapún, xa estaba rematada a súa relación con Ernesto,
o que implicaría, que:
«eu tinha sido amante de Lorca... Nessa altura eu era já noivo
da primeira mulher, Margarita, filha de Pura Ucelay, que Lorca me
apresentara» 234 .
A nós, como é natural, só nos interesa a perspectiva do creador destes
poemas, isto é, de Federico, pero constatamos que, seguindo as palabras
de Eduardo, as novas circunstancias persoais do poeta poden explicar mellor
o tramo final da escritura destes manuscritos.
Blanco-Amor, que estaba á espreita desta nova creación lorquiana,
entendeu que era entón o momento de «riparlle» os poemas a García Lorca,
pois estaba convencido da enorme transcendencia que tiñan para os
galeguistas republicanos e, sobre todo, para a literatura galega.
234
Conversa con Guerra da Cal en Londres.
180