Stran: L - Z

52
Lo ez wekî quling hawara xwe dikim
Dinyayê û dengê xwe hiltînim,
Weke kewê bestî li sehrayê
û ez bi hezarî dixwînim
Û her yek navê wî hiltînim
Û ez ji hezarî yek pey dengê min nayê,
Yên ku ez ji te re dixwînim qewlê di pîr in.
Ti beha pe nayê.
Lê pa ez çi bikim ji derdê dinê
û kulê di axiretê, hedena min nayê.
53
Lo çi behreke bi xêr hatiye bi me re
Û ez gerandim wan mêrgan û va guhara
Û li ber çeman û min jê çinî,
Baqek gul rihan û gulçîçek ji civata
Nadir ra, û rehmet li dê û bavê ko qewl gotin
û dê û bavê hazir û guhdar.
°°°°°°°°°°°°°
Her wekî tê te dîtin lavij gotereka dînî yê.Tê de çêlî axiret û dinya din dikin. Ew
gotara ha îro jî di dêrên Filehên Torê de bi qeydekî Botanî tên gotin û strandine.
Ji lavijê sê nivişt, bi xeta Siryanî keti bûn dest min. Min ew her sê dan ber hev û
ferqa wan ber pelû di bin stûnan de nîşan kirin. Ew erq mîna ko xwendevanên
me dê bibin ne tiştnen mihim û ne gelek in jî. Di hejmara Hawarê 26 an de ez ê
bendeka
xweser li ser lavijê binivsînim. Û bi çend awayan lê hûr bibim.
861-LAVİJ-2
Ezê li xana Gosehê fikirim, alîkî jê heriftî.
Ezê li dora girê Niskîn fikirîm,
Sosin û beybûn tê re bişkiftî.
Xwazikê wî lawî;
Du yar li gund hebin,
yêk yar be, ya din dezgirtî be!
Ezê li Herekolê fekirîm, ne mane kevî
Dora kanî Ferşikê nêrim,
Porjan lê bîne dar û devî.
Ezê terka lawikê xwe nadim heta korkendîl bihele,
Ji min û lawikê min re bibe gakêl zevî !
91