Stran: L - Z

Em Kurd îro xwedî xemeke giranin. Me dengekî xwe yê herî bilind ji dest da.
Projên Merziyê di nîva rê da man. Ew di rêvîngiya xwe da negehişt qûnaxa
dawiyê.
Belê Merziye can di dawiyê da tenê dibêjim: Rêya te ya jiyanê çi zû û çiqas bi
awayekî tirajîk bi dawî bû!! çima? Ma qey hêvîyên te kêm bûn?...
Xweziya qedera jiyana mirova wiha bi hêsanî bi dawî nebûya...
20.09.05 Almaniya
Di sala 16/09-2005 an li welate Swed li jiyana cave xwe girtin
1000-HEVPEYVÎN Bİ NASİR REZAZÎ RE/Mêrê Merziyê
Nûdem: Birêz Nasir tu dikar xwe bi xwendevanên Nûdem
re bidî naskirin?
Nûdem: Berî ku ez bersiva pirsên we bidim, ez serkeftin ji
kovara Nûdem re dixwazim û hêvîdarim kovara Nûdem di warê
huner û mûzîka kurdî de ji astengê ku hene derxe holê û
çareseriya wan probleman jî hûr bibe.
Ez di sala 1955 an de li bajarê Sînê, li rojhilatê kurdistanê ji dayik bûm. Min
beşê edebiyatê qedand û bûme mamosteyê edebiyatê. Dema şoreş li Îranê dest
pê kir alozî û têkilheviyeke mezin pêkhat û mecala ku ez bikaribim karê xwe
berdewam bikim nema. Bi şoreşa Îranê re li Kurdistana rojhilat şoreşê dest pê
kir. Ez û xanima xwe Merziyê me biryar da em bi hev re çûne nav refên şoreşê.
Heta sal 1984 an, di wê demê de 25 kaset tomar kirin. Piştî sala 1984 an li
Avrupa jî min pênc kaset çêkirine. Min gelek marşên şoreşgerî, niştimanî di
dema şoreşê de afirandin û ev stranên min di nav gel de belav bûn. Ev deh sal in
ku ez û bi malbata xwe ve li Swed dijîm. Ji dervayî kaset çêkirine, li hemû
welatên Avrupa jî min konser û şevan de stran gotine. Min li Kurdistana bakur û
başur jî konser çêkirin.
Nûdem: Dema te dest bi mûzîkê kir çi zehmetî derketin pêşiya te?
Nasir: Dema ku ez yanzdeh û duwanzdeh salî bûm, min dest bi gotina strana kir,
hê di dema zarokatiya min de xuya bûbû ku hunermendî bi min re heye. Dayika
min, bavê min û apê min dengxweş bûn. Gava ku min di dibistana seretayî de
dixwand, di şahiyeke de ez derketim ser sehnê min stran gotin. Dengê mi gelek
bala pir kesên di şahiyê de kişand û min di vê şevê de xelat girt û mamosteyên
min bi min serbilind bûn. Dema min biryara xwe da ku bibim dengbêj,
zehmetiyê esasî ku derket pêşiya min problemên devokên zimanê kurdî bûn.
Kesên ku li rojhilata Kurdistanê bêtir bi hunera mûzîkê mijûl dibûn, kurdê
bajarê Sînê bûn. Devoka wan û soranî ne wek hev in. Ji ber vê yekê dema min bi
soranî digot wan asteng li pêşiya min derdixistin. Lê min biryar re xwe da û
piraniya stranên xwe bi soranî gotin. Min devoka soranî ji xwe re kire bingeh, lê
min bi ziraveyên kurdî yên din jî stran gotin. Ji ber ku piraniya kurdên rojhilatê
214