Stran: L - Z

Şewaşiyê, li rexê golê da.
Emîn ban kir;
Melesê rebenê bi diyarê Gozel şaxê deştê keve,
Bi hawer ke li Hecî Hemîd axa li bavê Qenco,
Li pilîngê çemê Reşa,
Bê heyfa Qado maye li ba kê,
Xwedê û mêrê çê da.
Yar e, bi min sed carî yar e;
Sewaşî bi şewite bi kelem û bi hûr dar e,
Tivinga destê Bedirxanê...
Emer enexdar e.
Ji evara Xwedê da,
Dengê kuçûk çepiliyê mala Hemo Xero,
Li ser serê Qadê Sad‟un, kekê Melesê Seîsê
Belçiqê himîn e û nala nal e.
Xwedê dîne mala Ezokê Mehemed
Ji muxrib û bi şûnda,
Gulek xistine li bejna kûrê Sa‟do kekê Melesê,
Pişika Qado ji jor ve anî ye xwar e.
Mala Têlî axa, xalên qad; di gaziya wî da nayên…
Emîn bankir;
Melesê por kurê, dilê min dilekî dîn e,
Vê sibê bike bilezîne xwe bi diyarê Derika çaya
Mazî gîne; bi sê deng li Îlyas efendiyê,
Osmanê Reso, bavê Memduh bike hawer û
Qîrîne, û bira gazîke
Mezin di hawara Qadê sa‟dûn warin e.
Bibêje mala Hemo Xêro, ji berê da maleka
Xaîne, bibêje îro çend sîwar gelek quwet
Xwe bi Şewaşiya şewitî gihînin;
Bibêje ;
Qado kuştine, em nizanîn saxi ne bi birînine,
Hûn jî bikujin Bedir-Xanê Emer û Sadiqê Mehemed
û Mehemed aliyê Emîne .
Heyfa kurê Sa‟dûn kekê Melesê,
Seîsê Belçiqa ferxê mala Eliyê Dawo jê hilînin.
Emîn bankir;
Şaxê por kurê Melesê defenê, sibê bû bira
Şerek çêneba, li Şewaşiyê, li milê ziyaretê,
Li holana jorin, li wê banî,
372