Stran: L - Z

ilind sitendine. Di pey ra- Firîce bû kandîdata doxtirîyê zanistî, doçênt, lê Nûrê
-kandîdata hunermendzaniyê.
Frîda Hecî Cewarî
ROJNEMA “RYA TEZE”, 12. 02.1997
1178-XEBATKARÊ RADYOYÊ
Dîplom li cêvê
Berxvanê berê
Vedike derê
Radîokomîtê…
Para kurmancî,
Oh, dêmê tûncî:
Mîkayêl, Xelîl,
Memê û Hemo,
Şiko û Emo,
1179-ŞÊX SEÎDÊ KAL (2)
400
Casimê Celîl.
Serekrêdaktor-
Xelîlê rûsor
Bi beşerek ferz
Datîne li ser
Îstola kêmber
Balola kaxez:
“Destê xwe donke,
Çevê me ronke
Bi tercimê baş…”
Ferîkê Usiv
Xwedanê vê stranê, Omerê Cemlo, ji gundê Xezêwiyê, ji devera Çiyayî
Kurmênc, nemaze li deşta Gumê, kurdekî bi nav û deng e. Omerê Cemlo pir
stranên folkorî û dîrokî gotine, mîna Eyşa Îbê, Dewrêşê Evdî, Sîne, û hwd.
Kurdê me yî Êzdî, ew stranan ji dêya xwe wergirtibûn. Wî bi xwe li tembûrê jî
dida. Pêşî çend salan, Omerê Cemlo serê xwe danî. Berî ku bimire, daxwaz
kiribû, ku li ser termê wî straneka wî were guhdarî kirin. Rast jî, berî ku bibin
goristanê merivên wî û şeniya ku hatibû ser laşê wî kesetek ji stranên wî guhdar
kirin. Bê şik Omerê Cemlo welatparêz bû; her tim cil û bergên Kurdî yên kevin
li xwe dikirin
Were, hawar, hawar, hawar û hawar....
Hawar û hawar, hawar
Birano, ên ku li halê êxsîrên Kurmanca dipirsin
Werin destê xwe bi destê min din
Emê berê xwe bigerînin bajarê Herînê(?)
Merî derbas kin pûk(?) û qeyasêê
keç û bûkên Kurdan bang mêrî dikin, dibêjin;
Law. law hûn ne Kurmanc in, qe ne Êzdî ne
Wey, birano, ev namûs ne nemûsa we ne
Ma hûn qey me bi çavê serê xwe nabînin