Stran: L - Z

Te li vê rê dine li vê dimaxê.
Devçêra nêrîbelê min zozanê jorî bi.
Av vexwarina wî li ser kaniya vê şaxê.
Ji yeqîna dilê min ew Mihemed Beg şêxê nêçîrvana nemîne.
Ji lewmanî Efino li serê zozanê jorî
Pişta xwe da kendala axê.
Hawerek li geliya qewimî bû,
Ezê nizanim çi hewar e.
Dengê tifegekê li Mehmed Begî xweş tê.
Ez nizanim, şeşxane, ne berwe, ne helqedar e?
Yeqîna dilê min ew e, Efîno kuştin;
Hejalê bavê gîska bi çar dera birîndar e.
Ez e li serê bilind difekirim.
Hemî li min bîne sewgurû.
Qeyntera kul û xema hatî bin;
Li ser dilikî kul di êwiri.
Ez rebene Xwedê xizmeta tu mîr
û tu padişahê mezin nakim.
Ji xêr ye Şahik xûnkar mazûl kirî.
Ew lavij jî Hecî Cindiyê Erihî gotiye
863-LAWİK-1
Bihar e, xweş bihar e
Gundê bavê min hindik e,
Hezar û heftsed mal e
Darê di ber de gulîxwar e,
Duwanzde pismam e,
Ji bilî dê û bav ê
Ciyê min guhrine bê nişan e;
şeva nîvê şevê were ber deriyê mala bavê min;
Derî venebû mêrdîvanê deyne were xwar e.
Gulê min guhar e,
Pozê min bi xizm e,
Destê min bi bazin e,
Lingê min bi xixal e,
Bixweşê ser sîng û berê min
Wek marê tiyar e;
Heya milê sibê here serê minarê,
96