Stran: L - Z

Dibêjin emê Efîno bikûjî,
Serê wî rêkî ji xanê xwê ra.
Postê wî rêkî, ji mîrê Amediyê ra.
Laşê wî rêkî, şiva qaziyê bajêr ra.
Hemî ji ecêb û hikmetên dinê ra.
Ezê tu çepera nabînim ji xêna çepera
raserî Divînê.
Xalitê Mehmed begê mîrê Bihta bi zêr
û zîv in, xal û nîşan dikevin e.
Mîrê min tifeka bavêjî Efîno,
Kalik dikevê kembexa bizinê.
Nêriyo te mala xwe xirabo !
Nêriyê geliya Tav wî;
Serê sitrihên te zirav in,
Bine sitrihên te badayî
Mîrê min tifek ji bizinê biguhêze bavêje
Evdelê gulî berdayî.
Xwezka min çi biguhta, bila te civab da.
Qentera nêriya xwe ji kurikê Qaso berda
Stûnên gelî li xwe bada.
Nêçirvanên me kurin in,
Lewma xwe ji têzê ra nav da
Ez tu çepra nabîhnim ji xêna çepera
Derkevot e,
Şeşxana Mehemed begê mîrê Bihta
Diteqihên ciht bi ciht e.
Ezê xulamiya tu hakim û beglera nakim;
Ji xêna Mehemed Begê mîrê Bihta
Di lavija jêrî dajî behsa besa tirba Mehed Beg dikin.
Ew lavija pişt mirina Mîr mehmûd gotin:
Ew lavij ji Îsifê Melê ji Hecî aliyan gotiye;
Qentera kul xema bi rê bîne;
Serê şahiyê pê gihayê.
Serê hewalê bilind oxlime bestine
Keviya mezin pala xwe daye.
Memhed beg şêxê nêçîrvana namînê
Lewma ecêbên giran hatine ser dinyayê.
Ez tu çepera nabînim:
93