Stran: L - Z

Derba pêşî berda ye.
Bi aniya mîrê xwe kim,
Derba te ji aliyê rastê ve kete kêlekê.
Mîr gotê Elî;
Keleha Xursê Keleheke bi navdar e,
Hêj du berik mane, ji min û te re.
Keleha Xursê keleheke bi tû we.
Mîr li ber Elî hemanî rûnişt
Û avêt derba diduyane.
Elî Hemanî go;
Mîrê min Keleha Xursê
Keleheke di ber palê de.
Sibê ye tavê li me da.
Ez bi aniya mîr xwe kim,
Berikê delûziqûmê va ye ji aliyê
Çepê ve kete dîwarê qesrêber çokê da.
Mîr ban kir go;
Keleha Xursê li der kaniya.
Elî Hemanê ji min û ji te re,
Maye derba sisiya ye.
Keleha Xursê Kelehke bi ferx û kewok e.
Mîr li ber Elî rûnişt
Û berikê delûziqûmê lê kir zok e.
Dîsa Xwedê Elî xelas kir,
Berik li Elî ne girt.
Kete dîwarê qesrê, nava her du çoka.
Mîr go;
Elî Hemanê de here,
Bextê min û bavê min ji te re.
Rabê bi destê eşîrê xwe bigire,
Ji ber me xwînî be û here.
Mîrê Bota rabû bi giranî,
Eskerê Bota ji ser Keleha Xûrsê hilanî.
Mîr go;
Min ji aliyê xwe kir sê derbê mirinê,
Min avêtin lê Xwedê jê re nanî.
Elî Hemanî rabû;
Dilivê û dilezênê,
Qederê xwedê dihelênê.
Bi destê eşîra Keleha Xursê digrê
Û xwînî dibê, diçê gundê kertewênê.
42