01.06.2013 Views

liber novvs de anima rationali ramon llull edición crítica y estudio

liber novvs de anima rationali ramon llull edición crítica y estudio

liber novvs de anima rationali ramon llull edición crítica y estudio

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ANÁLISIS FILOLÓGICO Y TRADICIÓN TEXTUAL XLIX<br />

2.2 RELACIÓN ENTRE LOS TESTIMONIOS<br />

2.2.1 HIPÓTESIS DE PROCEDENCIA DEL ARQUETIPO<br />

El censo <strong>de</strong> manuscritos que están en Italia <strong>de</strong>l LNAR apunta a un posible<br />

foco <strong>de</strong> origen italiano, así como también muchas <strong>de</strong> las proce<strong>de</strong>ncias <strong>de</strong> los<br />

manuscritos que actualmente están dispersos por el resto <strong>de</strong> Europa. Ya<br />

Miquel Batllori 17 señaló que el gran número <strong>de</strong> manuscritos que reúnen<br />

obras <strong>de</strong> Llull escritas en la península apenina podría ser consecuencia <strong>de</strong>l<br />

interés que su autor tuvo en hacer copias <strong>de</strong> inmediato, apenas las había<br />

escrito, con el fin <strong>de</strong> promover rápidamente la divulgación <strong>de</strong> ellas. A<strong>de</strong>más,<br />

el propio autor establece en su testamento una donación <strong>de</strong> parte <strong>de</strong> sus<br />

manuscritos en Génova 18 , lo que hace verosímil que el propio Ramon Llull<br />

hubiese estado implicado personalmente en la formación <strong>de</strong> un foco, o<br />

varios, en el norte <strong>de</strong> la península 19 . Conforme a esta hipótesis, Batllori<br />

presenta Padua y Venecia como los verda<strong>de</strong>ros focos lulianos en la<br />

península apenina durante el siglo XV; Perarnau por su parte, plantea la<br />

hipótesis <strong>de</strong> un foco boloñés 20 .<br />

En correspon<strong>de</strong>ncia con este posible panorama, un gran número <strong>de</strong> los<br />

manuscritos que se conservan señalan, como <strong>de</strong>cimos, a la zona<br />

septentrional <strong>de</strong> la península como lugar <strong>de</strong> proce<strong>de</strong>ncia. Así, el manuscrito<br />

<strong>de</strong> Padua es probablemente <strong>de</strong> origen veneciano, y los manuscritos <strong>de</strong> San<br />

Candido son posiblemente prolongación <strong>de</strong>l lulismo véneto, copiados por<br />

Nicolás Pol 21 . En cuanto al manuscrito <strong>de</strong> Nicolás <strong>de</strong> Cusa, su mo<strong>de</strong>lo<br />

podría ser tanto parisino como paduano; el manuscrito <strong>de</strong> Praga está escrito<br />

17<br />

Miquel BATLLORI, Ramon Llull i el lul·lisme, ed. Eulàlia Duran; prol. Albert Hauf,<br />

Valencia: Tres i Quatre, 1993, p. 259.<br />

18<br />

A Perceval Espnola, concretamente. Cf. Testamentum Raimundi, ROL XVIII, p. 262.<br />

19<br />

Miquel BATLLORI, Ramon Llull i el lul·lisme..., p. 264, y Jordi RUBIÓ I BALAGUER,<br />

“Notes sobre la transmissió manuscrita <strong>de</strong> l’opus lul·lià”, Franciscalia (1928) 335-348.<br />

20<br />

Josep PERARNAU I ESPELT, “Consi<strong>de</strong>racions diacròniques entorn <strong>de</strong>ls manuscrits lul·lians<br />

medievals <strong>de</strong> la «Bayerische Staatsbibliothek» <strong>de</strong> Munic”, ATCA 2 (1983) 123-169, p. 149.<br />

21<br />

Sobre las posibles fuentes <strong>de</strong> textos lulianos <strong>de</strong> Nicolás <strong>de</strong> Cusa, cf. Fernando<br />

DOMÍNGUEZ, “Nicolás <strong>de</strong> Cusa y las colecciones lulianas <strong>de</strong> París. Notas al códice 3 <strong>de</strong> la<br />

Biblioteca <strong>de</strong>l St. Nikolaus-Hospital en Bernkastel-Kues”, Pensar en diàleg. Miscel·lània<br />

en homenatge al Prof. Dr. Eusebi Colomer. Revista Catalana <strong>de</strong> Teologia 19 (1994) 129-<br />

139.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!