beskrywing van gesondheidsorgdiens wat aan miv-blootgestelde

us ten opsigte van die deurlopende voorligting wat aan persone met MIV/VIGS
gegee moet word (SA. DvG, 2001a:18, 42-46, 60).
Aangesien hierdie kursus min inhoud oor die hantering van pediatriese MIV bevat,
mag opleiding in hierdie program alleen, 'n PV wat met kinders werk, dalk nie
voldoende toerus aangaande belangrike komponente in die hantering van die
toestand nie. Die voordeel van opleiding in die kursus berus op die deeglike hantering
van voorligting met betrekking tot MIV.
Die sukses van voorligting aan persone met MIV hang egter af van die kundigheid
waarmee voorligters volledige inligting oordra. So kan deeglike voorligting aan
primêre versorgers bewustheid van 'n belangrike komponent, soos die voorkoming
van vertikale MIV-oordrag, versterk. Verder kan leiding met betrekking tot die beste
voedingskeuse vir MIV-blootgestelde/-positiewe babas tot 'n verlaging in die
mortaliteitsyfers van hierdie groep lei. Veilige voedingspraktyke kan uiteindelik ook 'n
positiewe impak op die res van die gemeenskap hê (Chopra et al., 2005:357, 361).
Laasgenoemde skrywers argumenteer verder dat onvolledige of swak voorligting
egter tot sterftes kan lei as gevolg van diarree en ander infeksies, en dat die
gewoonte om onveilige voedingspraktyke toe te pas, deur die gemeenskap
aangeneem en versprei word.
Vrywillige berading en toetsting vir MIV word as een van die belangrikste aanvullende
komponente van die PMTCT-program beskou (Chopra et al., 2005:357). By fasiliteite
waar die PMTCT-program geïmplementeer word, is dit dus noodsaaklik dat hierdie
komponent effektief toegepas sal word. Chopra et al. (2005:361) het in 'n studie oor
die kwaliteit van voorligting bevind dat PV‟s wat die PMTCT-program aan moeders
oor babavoeding implementeer, se voorligting deurgaans suboptimaal was. Hul
aanbeveling was dat verpleegpersoneel opleiding met betrekking tot bogenoemde
leemte sou ontvang, aangesien die moeders normaalweg meer kontak met die
verpleegpersoneel as met die MIV-voorligters het.
Figuur 4.2 illustreer dat 40% PV‟s by hospitale en slegs 66% PV‟s by PGS/GGS
opleiding in vrywillige berading en toetsing ontvang het. Die implikasie is dat persone
141