beskrywing van gesondheidsorgdiens wat aan miv-blootgestelde

Vanuit Tabel 4.3 blyk dit dat dokumentasie meer algemeen by PGS/GGS as by
hospitale beskikbaar is. Die DvG se riglyne vir die hantering van MIV-positiewe
kinders was slegs by 58% van die afdelings wat in hospitale besoek was,
beskikbaar. Dit is egter die ideaal dat hierdie riglyne veral by alle fasiliteite, wat 'n
diens aan MIV-blootgestelde/-positiewe kinders lewer, beskikbaar sal wees. PV‟s in
pediatrieverwante afdelings in hospitale het geleentheid om pediatriese MIV te
voorkom en om MIV-blootgestelde kinders so vroeg as moontlik te identifiseer en
hulle sodoende betyds vir behandeling te verwys indien nodig (SA. DvG, 2005). Na
aanleiding van die feit dat slegs 10% PV‟s by hospitale aangedui het dat hulle 'n na-
basiese kwalifikasie in kinderverpleegkunde het, is die afwesigheid van hierdie
belangrike dokument kommerwekkend. Veral weens die feit dat die voorgestelde
behandeling aan MIV-blootgestelde/-positiewe kinders redelik volledig daarin beskryf
word. In teenstelling hiermee het 92% PV‟s in PGS/GGS aangedui dat hulle die
riglyne tot hulle beskikking het.
Die New Strategic Plan, wat een van Suid-Afrika se belangrike rigtinggewende
beleidsdokumente ten opsigte van MIV/VIGS en seksueel oordraagbare siektes is,
was slegs by die helfte van fasiliteite in hospitale beskikbaar, terwyl twee derdes
(66%) PV‟s in PGS/GGS bevestig het dat hulle toegang tot die dokument het. Hierdie
waardevolle dokument kan daartoe bydra dat gesondheidsorgwerkers in alle sektore
van dienslewering 'n groter bewustheid met betrekking tot die belangrikheid van hul
taak in die strategie teen pediatriese MIV kan bekom. Dit is dus wenslik dat die New
Strategic Plan by soveel as moontlik publieke gesondheidsorgfasiliteite beskikbaar
sal wees.
Volgens die DvG (2008:13) word die PMTCT-program tans in 100% van hospitale en
ongeveer 90% van klinieke in die publieke gesondheidsorgsektor geïmplementeer.
Tabel 4.3 illustreer egter dat slegs 65% PV‟s wat in hospitale werksaam is, aangedui
het dat hierdie program in die fasiliteit beskikbaar is. Indien die program dus nie oral
beskikbaar is nie, bevraagteken die navorser die mate waartoe dit in afdelings
geïmplementeer kan word. In teenstelling hiermee het feitlik alle PV‟s (99%) by
PGS/GGS aangedui dat hulle toegang tot die dokument het.
151