beskrywing van gesondheidsorgdiens wat aan miv-blootgestelde

opsigte van pediatriese MIV is (kyk hoofstuk 2) kan die implementering van die
riglyne vir PV‟s verwarrend wees. 'n Gebrek aan standaardisasie in hierdie opsig kan
dienslewering belemmer en behoort verder ondersoek te word.
Vervolgens word die resultate met betrekking tot die spesifieke behandeling wat PV‟s
ingevolge die gesondheidsorgprogramme/strategieë aan MIV-blootgestelde/-
positiewe kinders moet gee, bespreek.
4.3.4 Sifting vir MIV-blootstelling/-infeksie by kinders
Sifting vir siektetoestande behels die vroeë opsporing van 'n spesifieke siekte-
toestand by persone wat onbewus is dat hulle die siekte onder lede het. Die ideaal is
dat die vroeë opsporing van siektetoestande sal lei tot vroeë behandeling en 'n
verbeterde uitkoms met betrekking tot die persoon se gesondheid (Zwiegenthal in
Zwiegenthal et al., 2009:143). In hierdie afdeling van die hoofstuk word die resultate
met betrekking tot die sifting van kinders vir MIV weergegee.
Onlangse studies het bevind dat die identifisering van MIV in kinders vanaf so vroeg
as ses-weke ouderdom, en gepaardgaande tydige behandeling die mortaliteitsyfers
van hierdie groep aansienlik kan verminder (Bekker, 2008:29; Hockenberry & Wilson,
2007:1550). Dit is dus wenslik dat MIV-blootgestelde kinders wat gesond-
heidsorgfasiliteite besoek, roetine MIV-sifting moet ondergaan ten einde MIV-infeksie
so vroeg as moontlik op te spoor. Die departementele gesondheidsorg-
programme/stategieë wat op hierdie studie betrekking het, ondersteun hierdie
benadering (kyk Tabel 2.2, hoofstuk 2).
Wat die sifting vir MIV betref, het slegs 55% PV's by hospitale bevestig dat hierdie
diens aan kinders gelewer word. Hierteenoor het 97% PV's by PGS/GGS bevestig dat
kinders vir MIV gesif word. Daar kan dus afgelei word dat hospitaaldienste nie op
sifting fokus nie. Figuur 4.6 weerspieël die kliniese riglyne wat deur die PV‟s vir
pediatriese MIV-sifting gebruik word.
157