Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

A cuestión agora radica en analizar se os nosos tribunais dan ou non excesiva importanciaa unha serie de causas reiteradamente tidas en conta nos distintos procesos examinados.Dentro das resolucións estudadas, as autoras do estudo destacan que “ennumerosas ocasións se ten considerado como elementos que operan no trastorno mental,o fracaso afectivo, a tensión separatoria ou os celos non patolóxicos”. 222É innegable que na vida dalgunhas persoas a existencia dun conflito que deriva nun fracasomatrimonial ou de parella pode chegar a constituír a causa inmediata dun trastornoemocional de gran importancia, sobre todo na persoa que sofre a ruptura como unabandono; no entanto, na maior parte dos supostos o fracaso na relación de parella,aínda que deriva normalmente nun desaxuste emocional, constitúe un episodio normalmentesuperado co transcurso do tempo; a dúbida reside en se na sociedade españolaactual e atendendo ao índice de rupturas e fracasos matrimoniais que se alcanzou nosúltimos anos, está xustificada unha consideración tan importante das consecuencias quedas rupturas derivan, como para que a atenuante de trastorno mental se aplique demaneira tan xeneralizada polos nosos tribunais. 223As persoas formamos parte dunha estrutura social que, ademais de fundamentarse encondicionantes biolóxicos, instintivos e emocionais, se basea en condicionantes decarácter cultural que constitúen o núcleo central das relacións entre os seus membros.Estes factores esixen do individuo o desenvolvemento ao longo da súa vida, para facilitara convivencia, dunha serie de características como o autocontrol, a tolerancia ás frustraciónsou o control da agresividade, que se conforman como barreiras cognitivas,sociais e intelectuais que tratan de evitar, en definitiva, actuacións máis ligadas a sociedadesmáis primitivas. Como afirma MATALLÍN EVANGELIO, “o control emocional, inte-100222 A sentenza 3/1999, da Audiencia Provincial de Valladolid, do 4 de outubro, sinala que “ foi a menciónque a tarde anterior fixera a esposa de separarse e ir vivir a unha residencia o que lle produciu a esteúltimo (o autor da morte) unha angustia xerada por esa idea que fixo que sufrise unha diminuciónimportante da capacidade de control dos seus actos e actuase baixo ese estado emocional que olevou a darlle morte á súa esposa”. A pena foi neste suposto rebaixada nun grao. A sentenza947/1996, do 21 de outubro, da Audiencia Provincial de Santa Cruz de Tenerife sinala: “...o acusado,ao non lograr que a súa esposa volvese con el e manifestarlle esta que intentara os trámites de separación,isto produciulle unha alteración anímica, sen chegar a anular a súa vontade e intelixencia, perosi a diminuílas considerablemente no momento da súa reacción agresiva cara á súa esposa...”.223 Segundo a memoria que o Consello Xeral do Poder Xudicial eleva ás Cortes Xerais do ano 2000, etendo en conta os datos referidos ao ano 1999, ditáronse por parte dos tribunais españois cincuentae nove mil cincocentas corenta e sete (59.547) sentenzas de separación; trinta e seis mil novecentas(36.900) de divorcio, e cento trinta e tres (133) de nulidade matrimonial, o que ascende a un total denoventa e seis mil cincocentas oitenta (96.580) sentenzas por ruptura. O total de matrimonios legalmenteconstituídos no ano 1999 ascendeu a douscentos oito mil cento vinte e nove (208.129), segundoos datos do Movemento Natural da Poboación fornecidos polo Instituto Nacional de Estatísticacorrespondentes ao ano 1999. Os datos correspondentes ao ano 2002 cifran en douscentos nove milsesenta e cinco (209.065) os matrimonios legalmente constituídos. Instituto Nacional de Estatística,Movemento Nacional de Poboación http://www.ine.es/infoine. En canto aos datos correspondentes ásrupturas e referidos ao ano 2002, producíronse en España setenta e tres mil cincocentas sesenta esete sentenzas de separación (73.567); corenta e unha mil seiscentas vinte e unha sentenzas de divorcio(41.621); e cento oitenta e seis sentenzas de nulidade (186); cifras que supoñen un importanteincremento en relación ao ano 1999. Instituto Nacional de Estatística, Estatísticas xudiciais 2002,http://www.ine.es/infoine.O tratamento penal da violencia contra as mulleres