Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

As mulleres que veñen doutros países, con outros rostros, con outra cor, con outra cultura,con outro idioma. Mulleres marcadas pola incomprensión, pola exclusión, polo prexuízo.Mulleres sumidas na desesperanza cando, ao tratar de mellorar a súa vida a travésda emigración, se encontran coa soidade, o rexeitamento e o illamento social; mulleresque foron invisibles nas perspectivas teóricas clásicas sobre a migración, caracterizadaspola inexistencia de referencias estatísticas en consonancia cos paradigmas clásicosdo desenvolvemento baseado no estereotipo da dependencia, da muller como economicamenteinactiva. Mulleres que, contrariamente ao imaxinado, representan case ametade dos emigrantes internacionais no mundo. 117As mulleres “mendigas” vítimas da exclusión social, que para acceder aos recursossociais, aínda hoxe, deben pasar por poñer a súa vida, incluso o máis privado e íntimo,baixo o rigoroso filtro de criterios que xa criamos desterrados desde hai tempo, vulnerandoo principio de igualdade de tratamento e de igualdade de oportunidades no accesoaos recursos sociais, prescindindo de que é a propia pobreza o factor máis decisivode marxinación e de exclusión social, e que os propios poderes públicos, a través dosservizos sociais que orixinariamente foron creados e concibidos para atendelas, limitano seu acceso ás prestacións. 118As mulleres xitanas invisibles para a sociedade, abocadas a transmitir tradicións culturaisque entorpecen en ocasións o seu propio desenvolvemento, a fortalecer as súas raícessabendo que estas vulneran en gran medida dereitos fundamentais. Mulleres que,aínda así, son o expoñente do esforzo e a dedicación, autoras e actoras do crecementodo seu contorno. 119As mulleres afectadas por discapacidade que teñen maior probabilidade de serenpobres ou de gozar de menor nivel de vida, de recibir unha educación incompleta, deestaren desempregadas ou de obter menos ingresos polo seu traballo; de depender físicae economicamente doutros, de sufrir máis abusos, de non ter parellas, de non crearunha familia, de non desenvolver unha profesión; o cal permite afirmar que a minusvalía62femenino. Las mujeres mayores en España a comienzos del siglo XXI, Instituto da Muller, Madrid,2003, p. 417.117 Véxase Oso, L.: La migración hacia España de mujeres jefas de hogar, Instituto da Muller, 1998, p. 45;Martín Muñoz G. ; López Sala, A.: Mujeres Musulmanas en España. El caso de la inmigración femeninamarroqu, Instituto da Muller, Madrid, 2003, p. 35.118 Véxase Valedor do Pobo: Discriminación, marxinación, exclusión social en Galicia, 1998, p. 35. –Véxase a Lei 9/1991, do 2 de outubro, de medidas básicas para a inserción social na ComunidadeAutónoma de Galicia, en cuxo artigo 23 recóllense as obrigas das beneficiarias/os da RISGA. No punto4º considérase a obriga de non exercer a mendicidade nin a prostitución. DOG do 3 de outubro de1991; BOE do 1 de xaneiro de 1992.119 Para F. Gamella, J.: Mujeres gitanas. Matrimonio y género en la cultura gitana de Andalucía,.Universidade de Granada; Junta de Andalucía, Secretaría para la Comunidad Gitana, 2000, p. 22.: “Osdereitos da muller e os costumes xitanos presentan o importante dilema de ata que punto algúns elementoscentrais da cultura xitana, tal como son interpretados, vividos e presentados por algúns xitanos,son hoxe contrarios á igualdade de oportunidades e dereitos entre homes e mulleres. Así comoaxentes e suxeitos moi activos do cambio que se produce na súa propia comunidade, as xitanas novasviven hoxe un conflito de valores, desexos e roles como probablemente non coñeceron as súas naise avoas”.O tratamento penal da violencia contra as mulleres