Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

Non podemos esquecer que a violencia, tanto na mitoloxía como na épica, ou nas ideoloxíase na análise do transcurso da historia, foi presentada como parte esencial da condiciónhumana, aínda que iso sexa moi discutible 32 . A análise histórica da ciencia penalpermítenos afirmar que o dereito constituíu un medio privilexiado de perpetuación da discriminacióndas mulleres, na medida en que a elección dos bens e valores susceptiblesde protección vai depender de criterios que estiveron impregnados dun aire profundamentesexista. É indubidable que a entrada en vigor do texto constitucional supuxo uncambio de utilidade do sistema penal e este pasou de ser instrumento discriminatorio aconverterse en medio válido para combater precisamente esa discriminación por razónde sexo; porén ese proceso foi moito máis lento do que debera 33 .En definitiva, e tratando de responder á segunda cuestión, quizais non lexitimaba, peroa sociedade española si “toleraba” e minimizaba o exercicio da violencia contra as mulleresdentro do ámbito familiar.Desde outro punto de vista, pero moi relacionado coas cuestións agora formuladas, énecesario prestarlle atención ao feito de que, desde a entrada en vigor do delito de violenciahabitual, a credibilidade das denunciantes por condutas susceptibles de serencualificadas como violencia habitual foi constantemente cuestionada e a firmeza con quea Administración do Estado, e dentro dela a Administración de Xustiza, repudiou as condutasobxecto de análise non sempre foi cualificada de intensa. É constatable o incrementoda preocupación por parte dos poderes públicos e a iso nos referiremos máisadiante; pero aínda hoxe, a enquisa elaborada polo Centro de InvestigaciónsSociolóxicas, organismo dependente do Ministerio da Presidencia, na súa enquisa destinadaa elaborar o Barómetro de Opinión da Sociedade Española correspondente aomes de marzo de 2001, contén entre as súas preguntas unha referida ao grao de permisividadedos españois e das españolas en relación coa violencia contra as mulleres 34 .do 30 de abril, de axuizamento criminal establecía que: “as faltas consistentes no anuncio por medioda imprenta de feitos falsos ou relativos á vida privada co que se prexudique ou ofenda a particulares,en malos tratamentos inferidos polos maridos ás súas mulleres, en desobediencia ou malos tratos destaspara con aqueles... soamente poderán ser perseguidas polos ofendidos ou polos seus lexítimosrepresentantes”.32 M. Lagarde, na súa obra Desenvolvemento humano e democracia, Horas y Horas, Madrid, 1996, p. 78,manifesta: “é tan universal a aceptación da violencia que incluso homes que desenvolven procesos reivindicativosou emancipatorios non buscan alternativas construtivas, senón que asumen o uso da violenciacomo medio para enfrontar as opresións, desde logo bordeados pola permanente violencia dadominación”.33 Cruz Blanca, M.ª J.: “Derecho penal y discriminación por razón de sexo. La violencia doméstica en lacodificación penal” en Estudios penales sobre violencia doméstica, Dilex, Madrid, 2002, p. 19 e ss.34 Barómetro de marzo de 2001. Estudo 2411. Centro de Investigacións Sociolóxicas. Ministerio daPresidencia. Ficha técnica do estudo: Ámbito: nacional. Inclúense as provincias insulares e exclúenseCeuta e Melilla; Universo: poboación española de ambos os sexos de 18 anos e máis. Tamaño da mostra:2.500 entrevistas. Puntos de mostraxe: 168 municipios e 45 provincias. Data de realización: do 19ao 25 de marzo de 2001. A pregunta en cuestión formúlase da seguinte forma “Na súa opinión, a violenciadoméstica cara ás mulleres é: Totalmente aceptable. Aceptable nalgunhas circunstancias.Totalmente inaceptable. Non sabe. Non contesta”. Respostas á pregunta n.º 17: “Na súa opinión, a violenciadoméstica cara ás mulleres é...”. Totalmente aceptable: 0.3; Aceptable nalgunhas circunstancias:2.4; Totalmente inaceptable: 95.8; Non sabe: 0.7; Non contesta: 0.8.O tratamento penal da violencia contra as mulleres27