Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

As mulleres coidadoras dos fillos e fillas, dos esposos e compañeiros, dos anciáns, dosenfermos, que realizan o seu traballo no espazo privado, sen apoio, sen horario, con dispoñibilidadeas 24 horas ao día, sen descanso semanal nin tampouco vacacións, senlímite temporal, xa que se realiza de por vida, sen remuneración; e carecen do recoñecementoxurídico laboral que permita legalmente a súa constancia, así como o acceso aprestacións como maternidade, incapacidade ou xubilación, entre outras, como se dunhaobriga de xénero se tratase. 113As nais apartadas dos seus fillos e fillas por graves deficiencias económicas e senapoio para atendelos, que ven como a sociedade do benestar as somete ao sufrimentode entregar os seus menores en institucións públicas, sociedade que ignora que o vínculodas nais cos seus fillos é algo insubstituíble. 114As mulleres maiores que viviron a desolación, o medo, a fame, as penalidades, o exilio,a morte dos seus seres máis queridos. Mulleres que viviron marcadas pola discriminación.Mulleres que viviron no silencio. Mulleres que coñecen a inxustiza e se lles revela,ao medraren ao mesmo tempo que as súas fillas, que merecerían algo mellor. O principiode solidariedade social esixe concibir un mecanismo de cerramento no sistemaxeral de protección social, un sistema que consolide a idea do dereito dos cidadáns ecidadás pertencentes á “sociedade do benestar”, a unha prestación económica de garantía,a unha RENDA BÁSICA DE GARANTÍA, concibida de forma diferente aos acoutadosdispositivos xa existentes de ingresos mínimos, con carácter universalista, carácter noncontinxencial das situacións de necesidade potencialmente protexidas. 115As mulleres viúvas, que afrontan unha vida en soidade despois de perderen unha partevaliosa de si mesmas. Mulleres que se encontran, tras anos de convivencia, coa imposibilidadede facer fronte economicamente a unha vida digna. Mulleres cuxa capacidadeeconómica é inxusta e degradante, e incompatible co malgasto dunha sociedade á quelle custa mirar para o que queda detrás, e que vincula a protección social aos vínculosfamiliares como persoa dependente, ignorando que moitas desas mulleres se viron impelidasa interromper a súa propia carreira profesional para levar a cabo o coidado doutraspersoas, prescindindo en definitiva da súa condición de individuos. No camiño cara áindividualización dos dereitos sociais aínda estamos lonxe do establecemento do dereitoa unha pensión directa. 116113 Coa excepción dalgúns intentos frustrados de recoñecemento xurídico do labor que realizan as amasde casa, os poderes públicos non recoñeceron xuridicamente o traballo que desempeñan nos fogaresespañois as amas de casa, sendo de aplicación o previsto no artigo 1.3 do estatuto dos traballadores,que establece que “están excluídos do seu ámbito os traballos familiares, salvo que se demostre a condiciónde asalariado dos que o leven a cabo”. Véxase ao respecto Alonso Rodríguez, E. e outras:“Consideraciones jurídicas en torno al trabajo en el hogar. Un estudio laboral, civil y fiscal” en La Ley,ano XXIV, n.º 5880, 28 de outubro de 2003, p. 1.114 O apartado 1 do artigo 43 do Decreto 42/2000, do 7 de xaneiro, polo que se refunde a normativa reguladoravixente en materia de familia, infancia e adolescencia de Galicia DOG do 6 de marzo, regulaa asunción da garda dos menores, establecendo que “cando os pais ou titores, por circunstancias graves,non poidan coidar o menor, poderán solicitar da delegación provincial competente que asuma agarda polo tempo necesario”.115 Véxase Indicadores para el estudio de la exclusión social en España desde la Perspectiva de Género,Instituto da Muller, Madrid, 2004, p. 15.116 Véxase Villota, P. e Ferrari, I.: La individualización de los derechos fiscales y sociales en España: unmodelo alternativo, Instituto da Muller, Madrid, 2000, páx. 208. Véxase Pérez Ortiz, L.: Envejecer enO tratamento penal da violencia contra as mulleres61