Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

Nada hai de inevitable na historia; as ideoloxías da igualdade tiveron que desactivar aidea longamente asentada de que a desigualdade era un feito que formaba parte duninevitable “estado natural das cousas”.Seguindo a COBO 399 , “a idea de que cando unha realidade existe e existiu sempre atopaa súa lexitimación na súa propia facticidade, é longa. O pasado, ter historia sempre lexitima”,por iso hai que atopar argumentos moi sólidos para desactivar unha realidadesocial de tantos séculos; e non existe realidade social máis cruel e que perdurara notempo durante máis tempo que o exercicio da violencia contra as mulleres.A utilización sensata e medida do sistema penal ante as condutas analizadas é perfectamentecompatible coa reticencia e rexeitamento dunha maior presión punitiva e o progresivoincremento da penalización das condutas. Vincular una maior eficacia na resolucióndos conflitos no posible incremento das penas ou na creación de novos tipos penaisé o recurso de determinadas opcións políticas que deslocalizan e desvían a raíz do problema,daquelas opcións políticas que cando se trata de condutas vinculadas á violenciacontra as mulleres, parece que da noite á mañá van producir importantes solucións,aínda que as vítimas non o desexen, aínda que resulte sobradamente probado que aresolución do conflito vai desencamiñada. A man dura, a “limpeza das rúas”, o cumprimentoíntegro das penas, a prolongación das penas privativas de liberdade, a reforma daprisión provisional, a maior intervención policial e, en definitiva, un dereito penal máisrigoroso nas súas vertentes substantiva, procesual e penitenciaria é a forma irreflexivade tentar resolver aqueles problemas sociais que merecerían un tratamento máis multidisciplinario,máis dotado de recursos e impregnado da atención ás vítimas como finalidadeprioritaria.”172399 COBO, R. Universidade de A Coruña.O tratamento penal da violencia contra as mulleres