Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

O lugar onde se leva a cabo a comisión dun feito delituoso foi tradicionalmente obxectode análise por quen lexisla e polo xulgador penal, co obxecto de delimitar se, en simesmo, podía ser considerado un motivo de agravación da responsabilidade criminal. Émáis, o propio domicilio é obxecto dunha especial tutela por parte do noso ordenamentoxurídico a través do artigo 18.2 da Constitución española, que garante a súa inviolabilidadea través do establecemento dos presupostos necesarios para levar a cabo unhaposible entrada ou rexistro.O novo Código Penal de 1995 leva a cabo a refundición, nun só precepto, das distintascircunstancias agravantes que se encontraban recollidas en supostos diferenciados doartigo 10 do Código Penal de 1973. Deste xeito, o novo artigo 22 do Código Penal nonrecolle as tradicionais circunstancias de agravación de nocturnidade, despoboado oumorada a que facían referencia os números 13 e 16 do artigo 10 do antigo Código Penal.En palabras de PRATS CANUT, “a desaparición dun bo número de agravantes obedecea diversos motivos que, de forma xenérica, poden reconducirse á súa obsolescencia, xasexa pola ausencia de fundamento dogmático ou por non responder a necesidades propiasda política criminal; por ser unha mera reiteración ou cuasi, en relación con outrascircunstancia; ou, en último termo, por corresponder con figuras típicas da parte especial,o cal xeraba na maioría dos casos problemas interpretativos”. 277Así, non se recollen no novo código as tradicionais agravantes de nocturnidade, despoboadoou morada previstas no antigo Código Penal de 1973, nos números 13 e 16 doartigo 10. A nova redacción do texto punitivo prevé especial consideración agravatoria aolugar ou o tempo de execución da actividade delituosa nos supostos de que tales circunstanciassexan aproveitadas para “debilitar a defensa do ofendido” ou, de ser o caso,“facilitar a impunidade do delincuente”, segundo termos do novo punto 2º do artigo 22 doCódigo Penal. En definitiva, non se trata, coma no antigo código, de invocar que o delitose cometa de noite ou na morada da vítima para que sexa apreciada a agravante, senónque é preciso que o feito de que se efectúe de noite ou na morada constitúa un medioidóneo e eficaz que, dalgunha maneira, impida a defensa da vítima ou, mesmo, facilite aimpunidade do autor da conduta.FIGUEROA NAVARRO, na súa análise sobre as circunstancias de “morada e lugar”, suxireque, a partir da nova redacción, ao utilizar quen lexisla a xenérica expresión de “circunstanciasde lugar”, é necesario afondar en cáles das circunstancias modificativas dascontidas no Código Penal anterior se encontran incluídas na agravante 2ª do artigo 22do Código Penal, sinalando que, ben que non cabe dúbida de que o despoboado é unhacircunstancia que agravará a responsabilidade do autor, o consenso rompe respecto daconsideración de morada como circunstancia de agravación, se o feito delituoso secomete no seu interior, pois, aínda que a doutrina maioritaria estima, a xuízo desta autora,que desapareceu do novo Código Penal, algúns autores considérana aplicable nunnovo ámbito de aplicación, sen ter en conta a interpretación histórica da citada agravante.278277 Prats Canut, J.: “De las circunstancias que agravan la responsabilidad criminal” en Comentarios alnuevo Código Penal, Pamplona, 2001, p. 223.278 Figueroa Navarro, M. C.: Las circunstancias agravantes de morada y lugar, Opera Prima, Madrid, 1998,p. 48.O tratamento penal da violencia contra as mulleres117