Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

homicidio entre parellas con respecto ao resto, concretamente, as relacionadas co arrepentimentoe os estados pasionais”. 232Por maior abastanza, se a isto lle engadimos as numerosas referencias á “traizón daesposa” á “provocación da reacción do agresor ante a infidelidade” ou mesmo “o adulterio”,observacións que deberían estar exentas de análise ante a gravidade das condutasque son obxecto de axuizamento, habería que preguntarse se detrás de tales consideraciónsnon se aprecia unha certa “compensación de culpas” entre a conduta da vítimae a posterior actuación violenta do agresor, que en certa maneira se fai merecedorade ser tida en conta polos tribunais á hora de establecer os mecanismos para a imposiciónda pena. 233Unha visión moito máis próxima á realidade social en que, na actualidade, se desenvolvea sociedade española aparece reflectida nas consideracións vertidas pola sentenzado 21 de xaneiro de 2000 ditada pola Audiencia Provincial da Coruña, 234 no fundamentoxurídico quinto da cal se manifesta que “no deben confundirse (a obcecación) coasreaccións acaloradas, irritativas, coléricas ou de leve atordamento froito da dinámica deactuacións delituosas do tipo axuizado, pois sería tanto como premiar os máis exaltadosou violentos, que “saltan” pola mínima. Por outro lado, a reacción debe apoiarse en motivoshumanamente razoables ou non reprochables socialmente por vir precedida dunhaprovocación, causa ou estímulo poderoso de parte da vítima. No noso caso, o verdadeiromotivo, á parte da propia maldade, non foi o diñeiro senón a radical falta de aceptaciónpolo procesado da libre decisión de separarse da súa esposa, non obstante a súaclara xustificación pola persistente conflitividade matrimonial, sen que aquel sequeradese mostras dun cambio de comportamento nin ofrecese ningunha outra satisfacción.232 Cerezo Domínguez, A. I.: El homicidio en la pareja: tratamiento criminológico, Tirant lo Blanch,Valencia, 2000, p. 405.233 A modo de exemplo, a sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Gran Canaria 4/2000, do 11 deabril, considera: “...o descubrimento e comprobación do que el (o acusado) descoñecía, a traizón quesupuña que entre a súa esposa e o seu amigo tivesen lugar relacións sexuais, produciulle unha reacciónemocional que, sen a anular totalmente, lle limitou de forma moi importante a súa capacidade decontrol dos seus actos e reaccións”. Na citada resolución aplicouse a eximente incompleta prevista nopunto 1º do artigo 21 do Código Penal en relación co punto 1º do artigo 20 do Código Penal, impondounha pena de sete anos de prisión por cada un dos dous delitos de asasinato. A sentenza daAudiencia Provincial de Valladolid do 4 de outubro de 1999 sinala que “... foi a mención que a tardeanterior fixera a esposa de separarse de A. e ir vivir a unha residencia, o que lle produciu a este últimounha angustia xerada por esa idea, o que fixo que sufrise unha diminución importante da capacidadede control dos seus actos e actuase baixo o dito estado emocional que o levou a darlle morte ásúa esposa... Todo isto leva, a este maxistrado presidente, a estimar a devandita atenuante como moicualificada e ao amparo do establecido no nº 4 do artigo 66 do Código Penal, considérase convenientebaixar a pena nun grao”. A sentenza da Audiencia Provincial de Santa Cruz de Tenerife do 21 de outubrode 1996 sinala: “...esta Sala chega a aceptar a tese da defensa, pois o acusado, ao non lograr quea súa esposa volvese con el e manifestarlle esta que iniciara os trámites de separación, isto produciulleunha alteración anímica, sen chegar a anular a súa vontade e intelixencia, pero si a diminuílasconsiderablemente no momento da súa reacción agresiva cara á súa esposa, e dicimos non anulala,pois a actuación posterior do acusado de coller o coche, dirixirse á policía e deixar a nota co enderezoonde cometera o feito así o demostra”.234 ARP 2000/2253 do 21 de xaneiro. Sección 4ª da Audiencia Provincial da Coruña.O tratamento penal da violencia contra as mulleres103