Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

Realmente, coido que se pode afirmar sen equivocarse que a previsión legal foi reiteradamentenon aplicada polos órganos xurisdicionais sen que existise motivo ningún queimpedise a habilitación de medidas de protección naqueles supostos de grave ameazapara a vida das vítimas, ou de atentado á súa integridade. 162Esta cuestión tamén foi analizada polo Consello Xeral do Poder Xudicial no seu informeprevio á emisión da Guía práctica contra a violencia doméstica, a que xa fixemos referenciacon anterioridade. 163 No citado informe maniféstase, no apartado relativo ás medidascautelares e de protección ás vítimas, que “constitúe un feito obxectivamente constatablena actualidade a sensación de desamparo que padecen as vítimas deste tipo dedelitos e, paralelamente, a de impunidade que acompaña os autores deste tipo de agresións.As causas xeradoras deste resultado indesexable son múltiples, pero entre elasdestacan poderosamente as dúas seguintes: por un lado, o reducido número de sentenzascondenatorias que se ditan en relación co número real de agresións que se cometenno seo familiar, e por outro, a falta de inmediatez da resposta xudicial nos escasossupostos en que se formulan denuncias, inmediatez que resulta imprescindible para provocarnos agresores a reflexión, o temor e, finalmente, o abandono das súas condutasviolentas ante a reacción fulminante e contundente na súa contra do sistema legal”. 164Este exercicio de autocrítica supón un gran paso adiante na loita contra a violencia contraas mulleres, pero por si só non salva vidas se non comporta unha substancial modificaciónda mecánica de traballo de xuíces e tribunais 165 .Constitúe un presuposto irrenunciable o respecto e o mantemento do amplo catálogo dedereitos que a nosa lei procesual penal recolle a fin de garantir os dereitos dos imputa-80162 Para M. Comas de Argemir Cendra, “a excepción dos delitos relacionados co terrorismo e o narcotráfico,a experiencia demostra que moi excepcionalmente se aplica polos órganos xurisdicionais asmedidas de protección previstas nesta lei, nos delitos relacionados coa violencia familiar, a pesar deque no seu ámbito de aplicación non se exceptúa ningún dos delitos previstos e tipificados no CódigoPenal(...) non existe obstáculo legal ningún, en aplicación desta lei, para que nos caso de ameazas demorte graves nos cales se aprecie real perigo para a integridade física da vítima se acorde a súa protección...”.“Novedades legislativas introducidas por la L. O. 14/1999, de 9 de junio, en materia de proteccióna las víctimas de malos tratos: las faltas penales, penas accesorias y medidas cautelares”;Comas de Argemir Cendra, M.: La violencia en el ámbito familiar. Aspectos sociológicos y jurídicos,Consello Xeral do Poder Xudicial, Madrid, 2001, p. 215.163 Véxase o Informe do Consello Xeral do Poder Xudicial, maio 2001, Apartado 5 F: Medidas cautelaresy medidas de protección de la víctima: su falta de eficacia actual.164 É quizais moi significativo que, en relación co delito de violencia habitual, na súa redacción dada poloCódigo Penal de 1995, o Tribunal Supremo só tivese ocasión de se pronunciar no marco da casaciónen seis ocasións: STS do 29 de abril de 1999 (RJ 1999/3332); STS do 19 de maio de 2000 (RX2000/4896); STS do 24 de xuño de 2000 (RX 2000\5792); STS do 26 de xuño de 2000 (RX2000\5801); STS do 7 de setembro de 2000 (RX 2000/7925); e STS do 5 de marzo de 2001 (RX2001\1304).165 Véxase ao respecto a análise sobre a aplicación do artigo 544 bis realizado por Magro Servet, V.: “Lamodificación de la regulación de la orden de protección en el proyecto de ley de medidas de protecciónintegral contra la violencia de género” en La Ley, año XXV, n.º 6096, 29 de setembro de 2004, p. 2.O tratamento penal da violencia contra as mulleres