Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

“motivos” entenderanse os móbiles da conduta no seu máis amplo sentido”, interpretaciónrecollida nos mesmos termos por PRATS CANUT. 260Con independencia das distintas consideracións relativas ao fundamento da circunstanciade parentesco, os cambios operados na estrutura familiar nos últimos vinte e cincoanos engadiron novos interrogantes á hora de analizar a posible aplicación da circunstanciamixta e o carácter con que o facía. Un dos interrogantes máis discutidos nestamateria, dentro dos supostos de atentados contra a vida entre cónxuxes ou persoas ligadaspor análoga relación de afectividade, foino a posible consideración de que os cónxuxesou compañeiros se tiveran separado, tiveran anunciado o ánimo de separarse, ouentre eles non existise ningún vínculo afectivo.Tradicionalmente, a doutrina xurisprudencial viña entendendo, desde un punto de vistamoi formalista, que a separación matrimonial non descualifica á vítima da súa condiciónde cónxuxe, toda vez que o vínculo matrimonial nace ao contraer matrimonio e se extinguepola morte, nulidade, divorcio, ou, de ser o caso, declaración de falecemento. 261No entanto, a doutrina xurisprudencial variou significativamente a partir do acordo dePleno da Sala Segunda do Tribunal Supremo do 19 de febreiro de 1994, nos supostosde destrución de feito da relación conxugal entre os esposos, co ánimo, en principio, defuxir da concepción formalista que outorgaba prioridade ao vínculo fronte á posibilidadede que, aínda a pesar da existencia dun vínculo xurídico, non existise unha relación afectivaentre os membros da parella.Como afirma PRATS CANUT, o “18 de febreiro de 1994 foi convocada xunta xeral deSala, na cal, tras ampla deliberación, foi acordado por maioría a non-aplicación do artigo405 do anterior Código Penal, hoxe 23 do Código Penal de 1995, nos supostos dedestrución «de feito» da relación conxugal entre os suxeitos activo e pasivo do ilícito contraa vida”. 262Os argumentos expostos na devandita xunta son recollidos por este autor, e aínda quesexa sinteticamente, considero imprescindible facer referencia a eles; en primeiro lugar,constata a xunta que se de forma constante a Sala viña aplicando a circunstancia mixtana súa modalidade agravatoria nos supostos de morte entre cónxuxes, aínda que se produciseunha separación matrimonial, debíase a unha aplicación axustada ao texto legaldunha forma moi estrita; polo que, de conformidade co punto 1º do artigo 3 do Códigocivil, segundo o cal a lei escrita debe ser interpretada atendendo á realidade social dotempo en que ha de ser aplicada, se constata unha clara tendencia a relativizar unhainterpretación tan rigorosa.260 Prats Canut, J. M.: “De las circunstancias que agravan la responsabilidad criminal” en Comentarios alnuevo Código Penal, 2ª ed., Aranzadi, Pamplona, 2001, p. 281.261 Véxase, entre outras moitas sentenza do Tribunal Supremo, a do 8 de xullo de 1981. RX 1981/3201;e sentenza do Tribunal Supremo do 25 de febreiro de 1991. RX 1991/1426.262 Prats Canut, J. M.: “De las circunstancias que agravan la responsabilidad criminal” en Comentarios alnuevo Código Penal, 2ª ed., Aranzadi, Pamplona, 2001, pp. 278-279. Creo que é necesario salientarque, malia a relevancia do acordo referido, a Secretaría do Tribunal Supremo informa que non seencontra publicado.O tratamento penal da violencia contra as mulleres111