Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

das importantes modificacións operadas nos últimos anos, moitas das característicasdesa construción social se mantiveron practicamente invariables no tempo.O obxectivo estriba non en negar o feito da diferenza senón o efecto negativo que supuxo,para as condicións de vida das persoas dun dos sexos, a distinta valoración que selles adxudicou a tales diferenzas. Partindo desta consideración, a igualdade de xéneroimplicaría a igualitaria valoración da achega dos homes e das mulleres á sociedade.Así o concibe o Grupo de Especialistas en Mainstreaming ao afirmar que “a igualdadede xénero significa deseñar cómo avanzar, cambiar os marcos conceptuais da sociedadeque contribúen ao mantemento de relacións desiguais de poder entre homes e mulleres”.96En palabras de Amorós, cando se persegue a igualdade do que se trata é de establecerunha relación de homologación, de localización nun mesmo rango de calidades ou desuxeitos que son diferentes e perfectamente discernibles. “Que se estableza unha relaciónde equivalencia entre dúas persoas ou grupos non prexulga para nada que cultivenidénticos valores, senón que tales valores, diferentes, se validen de acordo cun baremoque os homologa. Todo dereito á diferenza presupón, obviamente, a igualdade”. 97A disolución das imaxes de xénero non implicaría, por tanto, negar o feito da diferenza–nada máis afastado da intención– senón establecer os mecanismos idóneos para impedirque a asignación de valores distintos perpetúe a desigualdade, e nisto o ordenamentoxurídico constitúe un instrumento capaz e imprescindible; todo isto desde unha posiciónque concibe que o cambio xa non só é solicitado polas mulleres, senón por todaunha sociedade moito máis coñecedora e sensibilizada coas consecuencias desa desigualdade,que asume tal problemática como perturbadora da estrutura social e cuxaresolución recae sobre toda a cidadanía. Coido que seguen vixentes as reflexións achegadaspolo Tribunal Constitucional, a través da sentenza 145/1991, do 1 de xullo, dentrodo ámbito do traballo, relativas aos “tratamentos formalmente non discriminatorios doscales derivan, polas diferenzas fácticas que teñen lugar entre traballadores de diversosexo, consecuencias desiguais prexudiciais polo impacto diferenciador e desfavorableque tratamentos formalmente iguais ou razoablemente desiguais teñen sobre os traballadoresdun e outro sexo por mor da diferenza sexual” 98 .Cabe, por tanto, preguntar se os instrumentos con que se pretende cumprir o mandatoconstitucional de respecto ao principio de igualdade son os adecuados, se a construciónxurídica que, directa ou indirectamente, contribuíu ao mantemento da estrutura socialnon igualitaria, que favorece e serve de amparo ao exercicio da violencia, podería sersubstancialmente mellorable introducindo na súa análise a dimensión de xénero.96 Mainstreaming de Género. Informe final de las actividades del Grupo de Especialistas enMainstreaming. (EG-S-M) Marco conceptual, metodológico y presentación de “buenas prácticas”,Instituto da Muller, Madrid, 2003, p. 13.97 Amorós, C.: “Igualdad e identidad” en El concepto de igualdad, Editorial Pablo Iglesias, Madrid, 1994,p. 31.98 STC 145/1991, do 1 de xullo, que introduce o concepto de discriminación indirecta, con cita expresada xurisprudencia do Tribunal de Xustiza da Unión Europea.O tratamento penal da violencia contra as mulleres55