Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

2.C.2.- Utilización de armasOutro dos datos do estudo que cómpre ter en conta é que a utilización de arma brancaou obxecto punzante constitúe a modalidade máis frecuentemente empregada cando amorte se produce entre cónxuxes, alcanzando a cifra dun sesenta e dous por cento dossupostos; a arma de fogo é utilizada como medio de comisión no vinteoito por cento dosrestantes supostos. Pola contra, cando a morte se produce entre estraños, o índice deutilización de arma branca ou obxecto punzante só alcanza a cifra do corenta e seis porcento, e a de arma de fogo un vinte e tres por cento, o que nos permite concluír que,cando o esposo ou compañeiro mata, non o fai utilizando soamente a suposta inferiorforza física das mulleres ou a distinta configuración biolóxica, á cal tradicionalmente selle asigna, de forma estereotipada, unha menor posibilidade de defensa ante unha agresión;pola contra, os datos demostran que nun setenta por cento dos supostos a agresiónse leva a cabo a través de instrumentos que facilitan a acción comisiva, xa sexaarma branca ou arma de fogo, o cal implica que, con independencia da posible diferenzaou desigualdade no uso da forza entre ambos os suxeitos, a muller ve impedida a súadefensa e acrecentada a súa vulnerabilidade ao ter que se enfrontar a unha situación enque a agresión se ve reforzada pola utilización de tales instrumentos.A esta cuestión referiuse CORCOY BIDASOLO 194 considerando que “a xurisprudenciatratou de limitar o amplo marco de agravación que, en principio, parece que posibilita oCódigo Penal no artigo 148.1º, ao referirse á utilización de obxectos ou formas perigosas.Esta limitación é acorde co principio de intervención mínima, pero penso que taménneste punto en moitos casos é excesivamente restritiva”.Non obstante, quen lexisla a través da reforma operada pola Lei orgánica 11/2003 prevéo agravamento da pena nos supostos de violencia habitual do novo artigo 173.2 doCódigo Penal, ou do delito de lesións leves ou ameazas previsto no artigo 153 do CódigoPenal, no suposto de que se utilicen armas, impondo “en todo caso” a privación do dereitoá tenza e porte de armas, que, nos supostos do artigo 153 do Código Penal, pode chegara tres anos, e cando concorre a violencia habitual prevista no artigo 173.2 do CódigoPenal pode chegar ata cinco anos. 1952.C.3- Análise das penas impostasO primeiro aspecto analizado radica en comprobar se, á hora de impor a pena, existe ounon unha diferenza substancial entre os supostos en que se produce a morte entre cónxuxesou entre estraños. A conclusión á que chegan as autoras do estudo é que, candoa morte se produce entre estraños, nun trinta e un por cento dos supostos se impuxo apena na metade superior; noutro trinta e un por cento impúxose na metade da extensióne nun trinta e oito por cento, a pena mínima.Pola contra, cando a morte se produce entre cónxuxes ou conviventes, e o autor damorte é o esposo ou convivente, nun vinte e un por cento impúxose a pena na metadesuperior, nun dezaoito por cento na metade da súa extensión e nun cincuenta e sete por90194 Corcoy Bidasolo, M.: “Delitos contra la integridad personal y contra la libertad: lesiones, amenazas ycoacciones” en La violencia en el ámbito familiar. Aspectos sociológicos y jurídicos, Consello Xeral doPoder Xudicial, Madrid, 2001, p. 177.195 Véxase Lei orgánica 11/2003, do 29 de setembro.O tratamento penal da violencia contra as mulleres