1. GİRİŞ Dünyadaki şarap sektörünün genel yapısına bakıldığında ...
1. GİRİŞ Dünyadaki şarap sektörünün genel yapısına bakıldığında ...
1. GİRİŞ Dünyadaki şarap sektörünün genel yapısına bakıldığında ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
3.4.2. Türk Şarap Sektörü<br />
Dünyanın bağcılık için en verimli iklim kuşağında bulunan ülkemiz, çok eski ve<br />
köklü bir bağcılık kültürüne sahiptir. Vitis Vinifera adlı üzüm ailesi <strong>şarap</strong>lık üzüm<br />
çeşitlerin tümünü kapsamaktadir. Türkiye’de 1100 çeşit üzüm yetiştirilmekte olduğu<br />
tahmin edilmektedir. Ancak bunların 34 çeşidi <strong>şarap</strong>lık üzümdür. Bu 34 çeşit <strong>şarap</strong>lık<br />
üzümün ise 12’si yabancı, 22’si de yerli üzümdür. Şarap üretiminde üzümler ya<br />
monocepage (tek üzüm çeşidinden üretilen <strong>şarap</strong>) ya da kupaj (harman) olarak<br />
kullanılmaktadır.<br />
Yine yapılan tahminlere göre asma, yaklaşık olarak 7 – 8 bin yıl önce Anadolu<br />
topraklarında yetiştirilmeye başlanan önemli bir üründür. Kültürümüzde şarabın çok<br />
önemli etkileri vardır. Ege Bölgesi’nde oynanan zeybeğe dikkatli bakıldığı zaman<br />
baştan sona üzümün şaraba dönüşmesi ritüeli görülür. Efe diz çökerek yere eğildiği<br />
zaman aslında bağdan üzümü kopartır. Ayağını yere vurarak üzümü ezer, sonra da onu<br />
<strong>şarap</strong> yapar ve elini ağzına götürüp içer. Sarhoş olan efe, tek ayağının üzerinde sallana<br />
sallana dans eder. Bu Dionysos’un bağbozumu ayininin günümüze yansımasıdır.<br />
Efes’teki rölyeflere bakılırsa, bu hareketlerin aşağı yukarı aynı şekilde tekrarlandığı<br />
görülür. Rölyef üzerinde kabartmalar bulunan resimlere denmektedir.<br />
Ancak halen Türkiye’de bağcılık önemli bir yer tutmasına karşılık <strong>şarap</strong>çılıkta<br />
oldukça geri kalmıştır. Bunun başlıca nedenleri; ülkemizde yaşanan köyden kente hızlı<br />
göç akını, elde edilen üretimin gerekli biçimde değerlenmesinde yaşanan güçlükler,<br />
<strong>şarap</strong> tüketiminin az oluşu ve bunun sonucunda fiyatların ucuzlayamaması, üreticilerin<br />
birlik ve destekten yoksun olması gibi nedenlerin sonucunda 1960 yılından bu yana<br />
bağcılık hızlı bir gerileme sürecine girmiştir.<br />
Cumhuriyet dönemine kadar olan süreçte Türkler arasında <strong>şarap</strong> üretmek iyi bir<br />
meslek sayılmadığından ve toplumda kabul görmediğinden dolayı <strong>şarap</strong> üretimi uzunca<br />
bir süre sadece gayrimüslimlerin arasında kalmıştır. Cumhuriyet döneminde ise <strong>şarap</strong><br />
üretmek normal bir gelir kaynağı olarak kabul edilmiş ve Türkler arasında da
Change language