Kontrola Państwowa - Najwyższa Izba Kontroli

[309] Porozumienie o telepracy
149
kwalifikowaną większością głosów, z wyjątkiem spraw określonych w art. 137
ust. 3 Traktatu, które wymagają jednomyślności.
Etap trzeci charakteryzuje się większą autonomicznością dialogu społecznego
w Europie 7 . Wyrazem tego było przyjęcie 28 listopada 2002 r. pierwszego wspólnego
programu prac partnerów społecznych na lata 2003–2005. Uchwalenie pierwszego
wspólnego programu działań pokazuje przejście od postawy polegającej głównie
na reagowaniu na inicjatywy Komisji, do postawy bardziej aktywnej. Kolejny program
działań na lata 2006–2008 przewiduje podjęcie negocjacji nad porozumieniem
autonomicznym dotyczącym integracji na rynku pracy grup upośledzonych bądź
porozumienia dotyczącego kształcenia ustawicznego. W zakresie tych tematów,
które pojawiają się we wspólnym planie działania partnerów społecznych, Komisja
Europejska powstrzymuje się od działań do momentu, w którym widoczny będzie
efekt (bądź brak efektu) dialogu dwustronnego. Pierwszym tekstem „nowej generacji”
był „Framework of Actions on the Lifelong Development of Competencies
and Qualifications” („Ramowy plan działań dotyczący ustawicznego rozwoju kompetencji
i kwalifikacji”) z 2002 r. Zakładał on dokonanie oceny postępu działań
nad podniesieniem kwalifikacji zawodowych i szkoleń w 2006 r. Był to pierwszy
przykład zastosowania metody otwartej koordynacji w kwestii związanej z dialogiem
społecznym.
Wyrazem autonomiczności dialogu są trzy ramowe porozumienia autonomiczne,
które są wdrażane do porządków państw członkowskich według procedur
i praktyk właściwych dla partnerów społecznych i państw członkowskich (art.
139 § 2 Traktatu) 8 . Pierwszym z autonomicznych porozumień było porozumienie
o telepracy (2002 r.), drugie dotyczyło stresu związanego z pracą (2004 r.) 9 a trzecie
przemocy w związku z pracą (2007 r.) 10 .
Podsumowując można wskazać, że mamy do czynienia z dwiema kategoriami
porozumień: tzw. starą ścieżką – porozumienia zostają przekształcone w dyrektywy,
a ich implementacja do porządku prawnego państwa członkowskiego następuje tak,
jak innych dyrektyw oraz nową ścieżką – porozumienia (tzw. porozumienia autonomiczne)
nie zostają przekształcone w dyrektywy, a ich implementacja do porządku
prawnego państw członkowskich następuje według procedur i praktyk właściwych
dla partnerów społecznych i państw członkowskich (art. 139 §2 Traktatu).
7
A. Branch: The Evolution of the European Social Dialogue Towards greater Autonomy:
Challenges and Potential Benefi ts, The International Journal of Comparative Labour Law and Industrial
Relations, lato 2005.
8
European Commission, COM (2004) 557 final.
9
Framework agreement on work- related stress.
10
Autonomous framework agreement on harassment and violence at work.