Kontrola Państwowa - Najwyższa Izba Kontroli

[319] Porozumienie o telepracy
159
autorzy wskazują na trzy cechy opisujące współczesny europejski dialog społeczny:
po pierwsze, dostrzegają dążenie do jego większej autonomiczności wobec Komisji
Europejskiej; po drugie, jego zakres rozszerzył się szczególnie o zagadnienia
związane ze Strategią lizbońską; po trzecie, partnerzy społeczni posługują się szerokim
spektrum instrumentów, w tym instrumentów „miękkich”, nawiązujących
do otwartej metody koordynacji oraz tworzą swój własny system monitorowania
zachodzących procesów.
Polskie prawo nie przewiduje możliwości zawierania przez partnerów społecznych
porozumień na szczeblu centralnym, które obowiązywałyby wobec wszystkich 42 .
Słaby rozwój ponadzakładowych układów zbiorowych pracy nie pozwala liczyć na
to źródło prawa pracy jako metodę implementacji ramowych porozumień autonomicznych.
Stąd też ścieżka działań wybrana przez polskich partnerów społecznych
w Komisji Trójstronnej, polegająca na wypracowaniu wspólnego stanowiska, a następnie
wspólne wnioskowanie do rządu o przygotowanie zmian legislacyjnych,
zgodnych z regulacjami i duchem wynegocjowanego porozumienia, wydaje mi się
ścieżką właściwą. Miejmy nadzieję na zintensyfikowanie prac w Komisji Trójstronnej
tak, aby dwa kolejne porozumienia autonomiczne o stresie i przemocy nie zostały
implementowane z tak wyraźnym opóźnieniem, jak miało to miejsce w wypadku
telepracy. Wydaje się, że z polskiego punktu widzenia ramowe porozumienia autonomiczne
odgrywają podwójną rolę. Ważna jest ich merytoryczna zawartość zmierzająca,
jak w wypadku telepracy, do unowocześnienia organizacji pracy czy, jak
w wypadku porozumienia o stresie i porozumienia o przemocy, do poprawy warunków
wykonywania pracy, ale równie ważną rolę pełnią jako impuls do zintensyfikowania
słabo rozwiniętego na polskim gruncie dialogu dwustronnego pomiędzy
organizacjami pracodawców, a związkami zawodowymi.
mgr Barbara Surdykowska
Wydział Prawa i Administracji
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
w Warszawie
42
Problematykę tę porusza K. Walczak: Porozumienia ramowe partnerów społecznych działających
na poziomie Unii Europejskiej i problemy z ich wdrażaniem do polskiego porządku prawnego, „Monitor
Prawa Pracy” 10/2007, s.507.