Kontrola Państwowa - Najwyższa Izba Kontroli

62
Piotr Wasilewski
[222]
wszystkich barier i stereotypów w tej dziedzinie. Nawet instytucje publiczne, które
powinny dawać dobry przykład innym pracodawcom, łatwo godziły się na odprowadzenie
obowiązkowej składki na PFRON, z płacenia której zostałyby zwolnione,
gdyby zatrudniały odpowiednią liczbę osób niepełnosprawnych.
W rozwijającej się gospodarce, wymagającej coraz lepszego przygotowania
zawodowego, barierą stało się słabsze wykształcenie osób niepełnosprawnych. Od
początku lat dziewięćdziesiątych sytuacja w tym zakresie ulegała pewnej poprawie,
ale odsetek osób ze średnim i wyższym wykształceniem jest w tej grupie nadal
znacznie niższy niż wśród osób pełnosprawnych 6 .
Generalnie wzrost wykształcenia wpływał korzystnie na aktywność zawodową
osób niepełnosprawnych, ale nawet w grupie osób niepełnosprawnych z wyższym
wykształceniem wskaźniki zatrudnienia i aktywności zawodowej pozostają na
niskim poziomie, co ilustruje poniższy rysunek.
Aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym
(18 – 59/64 lat) według wykształcenia w II półroczu 2005 r.
40
35
30
25
20
15
10
5
0
23,9
18,6
36,4
31,8
29,4
21,9
20,9
16,4
Ogóem Wysze rednie Poniej
redniego
Wspóczynnik aktywnoci zawodowej
Wskanik zatrudnienia
Źródło: GUS – Badanie aktywności ekonomicznej ludności w 2005 r.
6
W 2006 r. aż 68,9% osób niepełnosprawnych w wieku 15 lat i więcej nie miało wykształcenia
średniego, a jedynie 5,5% miało wykształcenie wyższe. Wśród osób sprawnych wykształcenia średniego
nie miało 50,2%, zaś wyższe miało 15%.