2

Uspółdzielczanie gospodarstw arackich trwało do 1959 r. socjalistyczne stosunki
produkcji we wszystkich dziedzinach gospodarki kraju zwyciężyły ostatecznie i
zlikwidowano na zawsze wyzysk człowieka przez człowieka. Stworzona została, w
oparciu o ideologię marksistowsko-leninowską, kultura socjalistyczna.
Mongolska Partia Ludowo-Rewolucyjna, realizując IV program przyjęty na XV
Yjeżdzie partii w 1966 r. walczy o stworzenie materialno-technicznej bazy socjalizmu i
rozwój społeczny oparty o systematyczne zwiększanie wydajności pracy, efektywność
produkcji społecznej przy wykorzystaniu osiągnięc postępu naukowo-technicznego,
doskonalenie rządzenia krajem, przy szerokim udziale mas ludowych w życiu
społeczno-politycznym, opierając się na internacjonalistycznych zasadach integracji w
ramach socjalistycznej wspólnoty krajów RWPG.
Braterstwo i pryzjażń, współpraca MPL-R i KPZR sprawdzona w minionym
półwieczu wspólnej walki przeciw imperializmowi, stały się gwarantem
wolności narodu mongolskiego i jego niezawisłości, decydującym czynnikiem w
przezwyciężaniu gospodarczego i kulturalnego zacofania kraju i w realizowaniu zadań
budownictwa socjalistycznego.
MPL-R stała się silą kierowniczą i organizacyjną w walce narodu mongolskiego
o rozwój kraju. Stała się partią marksistowsko-leninowską. Stale korzystała ona z
doświadczeń międzynarodowego ruchu komunistycznego, opierała swe wzajemne
stosunki t partiami komunistycznymi i robotniczymi na zasadach marksizmuleninizmu
i proletariackiego internacjonalizmu. Systematycznie konsolidując swe
szeregi pokonywała z powodzeniem antypartyjne i drobnomieszczańskie odchylenia.
W swej polityce wewnętrznej i zagranicznej niezmiennie kierowała seę leninowskimi
zasadami, umacniając braterską przyjażń ze Związkiem Radzieckim i narodami krajów
socjalistycznych, międzynarodowym ruchem komunistycznym, nieprzejednanie
walcząc z oportunizmem, szowinizmem i drobnomieszczańskim nacjonalizmem.
Władza ludowa, wzrażając podstawowe interesy mas pracujących, wypelniała
pod przewodnictwem partii swe zadania w kolejnych etapach rozwoju rewolucji
ludowej. Wraz z kształtowaniem i wzrostem klasy robotniczej następowało umocnienie
sojuszu z pracującym chłopstwem, które stało się polityczną podstawą ludowodemokratycznego
państwa. Dzięki temu sojuszowi władza ludowa stopniowo
przechodziła ot rewolucyjno-demokratycznej dyktatury pracującego chłopstwa do
dyktatury klasy robotniczej.
Ludowe państwo mongolskie prowadzilo i prowadzi politykę pryzjażni i współpracy
z krajami socjalistycznymi, politykę popierania ruchów narodowowyzwoleńczych i
utrwalania światowego pokoju na leninowskich zasadach współistnienia.
Doświadczenie MRL w okresie rozwiązywania problemów niekapitalistycznej
drogi rozwoju do socjalizmu potwierdziło zgodność teorii o przejściu do socjalizmu.
Jest to jeszcze jeden dowód triumfu idei leninowskich o zwycięstwie socjalizmu w
krajach zacofanych. Tak więc obecnie w stale umacniającym się systemie światowych
sił socjalistycznych obiektywne warunki przejścia do socjalizmu otwierają szerokie
możliwości przed krajami wybierającymi niekapitalistyczną drogę rozwoju.
Tygodnik ilustrowany. Przyjażń. Nr 28 (1171). 1971.7.11
431