Security Issues - IDM Albania

94 INSTITUTI PËR DEMOKRACI DHE NDËRMJETËSIM
Si rrjedhojë, sot mbetet të diskutojmë më shumë sesa
konceptin e të qenit i sigurt, atë të “efektivitetit të sigurisë
personale” dhe të debatojmë në lidhje me aktorët kryesorë
që ndikojnë në përmirësimin e tij. Shteti vazhdon të mbetet
aktori kryesor që duhet të vendosë një rend të sigurt social e
politik, ku qytetarët të ndjejnë se po ju respektohen të drejtat
e tyre themelore, ku nuk kanë frikë të jetojnë, por edhe ku ju
duhet të vlerësojnë se kjo siguri që shteti ofron/siguron është
funksionale. Në mënyrë të padiskutueshme shoqëria civile
mbetet aktori që monitoron, dhe ndërgjegjëson komunitetin,
grupet, individin në lidhje me këtë siguri. Mirëpo
informacioni që rrjedh në të mirë të palës siguruese (shtetit),
asaj ndërmjetësuese (shoqërisë civile) dhe asaj përfituese
(njeriut/shtetasit) në Shqipëri mbetet media, sidoqoftë palë
e shoqërisë civile, por e identifikuar rishtas si pushtet
vlerësues - jo gjithmonë katërçipërisht objektiv. Vlen për t’u
theksuar se media mund të jetë burimi kryesor i
informacionit për dhunën që na rrethon duke pasur ndikim
të drejtpërdrejtë në perceptimin e njerëzve dhe duke i
shkaktuar atyre (pa)siguri. Por në rastin e Shqipërisë mund
të vëmë re edhe një tendencë tolerance të institucioneve
shtetërore përgjegjëse për të pranuar shifrat alarmante të
kriminalitetit, dhunës, aksidenteve etj. madje duke i
shmangur nga agjenda e kërcënimeve reale të sigurisë.
Ndoshta ka ardhur koha që vetë individi, ndërkohë që
deklaron nëse ndihet/është i sigurt apo i pasigurt personalisht,
duhet të vlerësojë mundësinë për gjetjen e një pike ekuilibri
në balancën midis çlirimit nga frika (diçka emocionale) dhe
faktorëve fizike dhe politikë që ndihmojnë në eliminimin e
gjendjes së pasigurisë (diçka materiale) e më pas të gjenerojë
informacionin në kohë (ndër breza) në hapësirë (brenda dhe
jashtë kufijve) për sigurinë në Shqipëri dhe të qenit i sigurt si
shqiptar.