Untitled - Azam Abidov - poet and translator

Małość wykazujesz władcom ziemi. Jak mity
Aleksandra i Dariusza spalić, dobrze wiesz.
Dzięki Twej łasce świeci gwiazda polarna.
Jak ważny jej blask dla wędrowca, dobrze wiesz.
O, wybacz nam, Panie, grzechy nasze w dzień sądu.
Jak kierować Posłańca z nadzieją, dobrze wiesz.
Bardzo posmutniałeś, Nawoju, w mroku duszy,
że pamięć o tobie nie zginie, dobrze wiesz.
***
Z bólu zdziczałem! Jestem teraz bez rozumu!
Dziwią się wokół: jak można żyć bez rozumu?
Załagodź mą gorycz i oszczędź serce biedne.
Twojej miłości pragnę, jak dziecko bez rozumu.
Jaki list ci przysłać, abyś mnie miłowała?
Wiem! Każda ci zazdrości piękna i rozumu.
Winiarnia – wysoką świątynią mądrych magów,
niebo – Twoją strzechą, słońce – źródłem rozumu.
Nie ofi arujesz siebie, to porzuć myśl o niej,
Nawoju. Daj jej swój talent i nie szczędź rozumu.
(Translated by Janusz Krzyzowski)
33