SPIS RZECZY

które wprost promują przedsiębiorczość, dorabianie się, dużą aktywność.Najbardziej klasyczna jest przypowieść o talentach. Jak wiadomo talent tosą 32 kilogramy złota. Gospodarz, który zostawia talent, oczekuje, że ktośpomnoży to bogactwo, czyli – mówiąc językiem współczesnym – wejdziena wolny rynek i podejmie ryzyko. Sto procent zysku, jakiego oczekujegospodarz, to efekt bardzo ciężkiej pracy. Co dziś należałoby zrobić, żebyuzyskać taką stopę wzrostu?! A takie jest oczekiwane gospodarza, bozakopanie talentu jest karane. Puenta jest następująca: w drobnej rzeczy byłeświerny – nad wielkimi cię postawię.Tak więc z perspektywy Ewangelii należy być sprawnym w biznesie –w oparciu o tę sprawność można budować swoje zaangażowanie na rzeczKrólestwa Niebieskiego. Co z tego, że ktoś chce pomagać innym, jeśli jestbeznadziejnym „pomagaczem”! W czasie rekolekcyjnego kazania wygłosiłemtakie wezwanie: życzę wam, żebyście byli bogaci, bo dzięki temu jest szansa,że wierni w drobnej rzeczy, nad wielkimi będziecie postawieni.Piękna wizja: chrześcijanie mają być bogaci! Miło siętego słucha, bo do tej pory wydawało mi się, że raczejtrzeba rezygnować, odmawiać sobie, żyć w negacji wobecświata materialnego...– Jedna z przypowieści ewangelicznych mówi o tym, że pewien bogacz,który tak się dorobił, że już tylko jadł, pił i używał, usłyszał: „Głupcze, jeszczetej nocy zabiorą twoją duszę”. Niebezpieczeństwo bogactwa polega na tym,że człowiek opływający w dostatki może pomylić wartość życia ze stanemkonta. Co innego mieć dużo, a co innego pławić się w tym bogactwie – tosą dwie różne rzeczy. Tak więc zachęcanie do bogacenia się nie jest wcaleprzeciwne zachętom do ascezy.Dokładnie to samo mogę opisać językiem biznesowym. Na początku lat90. powstało dużo biznesów, ludzie szybko się bogacili, ale zysk zamienialiw konsumpcję – kupowali sobie domy, samochody. Kiedy przyszło lekkiewahnięcie rynku, szybko z niego wypadli – nie byli w stanie sprostaćwymaganiom finansowym. Prowadząc biznes, trzeba nieustannie kontrolowaćkoszty, być bardzo ostrożnym w wydawaniu pieniędzy. W świecie dojrzałegobiznesu są ludzie bardzo bogaci, którzy sami sobie wielu rzeczy odmawiają,uprawiają, można rzec, pewien rodzaj ascezy. Nie da się długo być bogatymi bez końca używać życia…