SPIS RZECZY

167odbiciem nauczania św. Augustyna, który zalecał, by grzechu nienawidzić, alegrzesznika kochać. Myśl tę rozwijał św. Tomasz z Akwinu, który uważał, żeczłowiek ma prawo do błędu i może grzeszyć, ale nie oznacza to akceptacjidla błędu i aprobaty dla grzechu.Pod koniec XX wieku słowo tolerancja w dyskursie publicznym zmieniłoswoje pierwotne znaczenie. Dziś rozumiane jest raczej jako „życzliwaW powszechnej świadomości i praktycejęzykowej przedrostek homo- nie oznacza już„ludzki”, „człowieczy”, lecz homoseksualny.akceptacja”. Czyli – jeśli jakieś zjawisko toleruję, to znaczy, że je akceptuję.Mój stosunek do niego zmienia się na pozytywny.Ta zmiana definicji pokazuje, że jej celem jest coś więcej niż tylko zmianapostaw. Tak naprawdę chodzi nie o zmianę zachowań, lecz sposobu myślenia.SOdOmICI, PEdERAśCI, GEJEJeszcze sto lat temu związek płciowy między dwoma mężczyznamioficjalnie nazywał się „sodomią”. Właśnie jako sodomita został skazany nawięzienie Oskar Wilde. Określenie to zaczerpnięte zostało z biblijnej KsięgiRodzaju, w której grzech, jakiego dopuścili się mieszkańcy Sodomy, polegał nakontaktach seksualnych z osobami tej samej płci.Słowo „sodomia” było bez wątpienia nacechowane negatywnie. Byłosynonimem rozpusty i moralnego zepsucia. Kojarzyło się z grzechem,zasługującym na karę Bożą – Sodoma została w końcu zniszczona przezogień z nieba. Dokonano więc językowej operacji. Słowo „sodomita” zaczęłobyć używane na określenie człowieka utrzymującego kontakty seksualneze zwierzętami, natomiast homoseksualizm coraz częściej zastępowanoinnym wyrazem – pederastia. Słowo to pochodziło od greckiego paiderastiai oznaczało „miłość do chłopców”, nie było więc nacechowane potępiająco.Słowa jednak zużywają się, gdy pojawiają się często w niekorzystnychkontekstach. Podobnie było z wyrazem „pederasta”, który z czasem zacząłobrastać negatywnymi konotacjami. Określenie to, jeszcze kilkadziesiątWojna o język