SPIS RZECZY

159wracała do pierwotnej intuicji Adama Michnika z Kościoła, lewicy, dialoguo potrzebie rozmowy między lewicowcami różnych światopoglądów. Ale bezdopuszczania do tej rozmowy katolików o innych niż lewicowo-postępowyświatopoglądach.Michnik starał się zbudować przekonanie,że Ojciec Święty w zasadzie nie wymagaod nas niczego, a papieskie przesłaniecoraz mocniej wypierane było w dyskursiemedialnym przez obraz dobrotliwego ojca,który z uśmiechem zapewnia o swojejtolerancji.OSWOIĆ LWATen model „dialogu” i budowania „Kościoła Michnika” zdecydowaniesię jednak nie sprawdził. Wizyty papieskie, a także ostre potępienie linii„Tygodnika Powszechnego” 15 przez Jana Pawła II oraz opór hierarchiii duchownych przed wpisywaniem ich w linię działania „Gazety Wyborczej”sprawił, że Michnik zaczął poszukiwać nowego sposobu kształtowaniaKościoła, by ten mógł formować społeczeństwo w duchu wartości mu bliskich.Gdy nie sprawdziła się próba zbudowania „katolicyzmu michnikowego” zapośrednictwem „katolików otwartych”, zaczął budować go, posługując sięJanem Pawłem II, a dokładniej „oswajając papieża” i okaleczając jego przekazz najważniejszych elementów. Dzięki temu Michnik starał się zbudować15 Przykładem (nie jedynym) tego rozczarowania postawą katolickich intelektualistów są listy do MarkaSkwarnickiego, w których papież – mimo sporej dozy ciepła dla „Tygodnika Powszechnego” - krytykuje wybranyprzez pismo kierunek. „W związku z numerem na piętnastolecie [pontyfikatu papieża – dop. aut.], znajduję w nimstale powtarzaną tezę o «kontrowersyjnym pontyfikacie». Nie jest to temat samego TP ani osób piszących w jegoimieniu (Turowicz, Boniecki, Kubiak), ale teza «Gazety Wyborczej», czy też innego pisma. TP tezę tę przytaczaw przeglądzie prasy. Oczywiście, żaden pontyfikat nie może nie być kontrowersyjny. Kontrowersyjne jest samochrześcijaństwo, sam Chrystus i Ewangelia. A ja mam poniekąd zamiłowanie do bycia «znakiem sprzeciwu». Tonie jest moja zasługa, lecz Łaska. Nie mniej pozostaje otwartym pytanie, czy tak eksponowana kontrowersyjnośćpontyfikatu, z pozostawieniem go bez wyjaśnienia, jest słuszna z punktu widzenia «tygodnika katolickiego» (i tozwłaszcza po wiadomych wyborach)” – pisał Jan Paweł II 1 listopada 1993 roku. Jan Paweł II, Pozdrawiam i błogosławię.Listy prywatne papieża, red. M. Skwarnicki, Warszawa 2005, s. 112.Mojżesz z ulicy Czerskiej