SPIS RZECZY

komisję dowiodły, że problem ten pozostanie nierozstrzygalny” 15 . To, żeproblem ten nie jest „nierozstrzygalny”, stanie się jasne podczas omawianiakolejnego podejścia. W tej chwili pragnę zwrócić uwagę na dalsze implikacjetego stanowiska oraz jego wielorakie formy.Innym przykładem takiego podejścia, trochę zakamuflowanym, jeststanowisko Wojciecha Sadurskiego. Jego poglądy na ten temat pasują równieżdo drugiej kategorii podejść do statusu dziecka, ale poniższe zdanie możnauznać za przejaw pierwszego: „Aborcja jest złem, choć złem, które czasemmniejsze jest od zła wymuszenia donoszenia ciąży i urodzenia dziecka wbrewwoli matki” 16 . Sadurski, choć przyznaje, że aborcja jest złem, nie podajewłaściwie żadnych powodów, aby uzasadnić to stanowisko. Można odnieśćwrażenie, że jest to czysty zabieg retoryczny, który ma rozproszyć uwagęjego przeciwnika i tym samym uczynić go bezradnym wobec argumentówSadurskiego.W swojej znakomitej pracy Francis Beckwith wskazuje, że większośćargumentów za „prawem do aborcji” opiera się na przemilczeniu odpowiedzina podstawowe pytanie, które, tak jak w przypadku odwróconego plecami docórki ojca, którego ta pyta: „Tato, czy mogę to zabić?”, powinno brzmieć: „A coto jest?” 17 . Nikt rozsądny nie wydaje przecież zgody na zabicie czegokolwiek,nie wiedząc, co to jest. Dlaczego zatem mało kto zadaje pytanie, czym jest taistota, której życie dobiega końca w wyniku aborcji? W dużej mierze ma toźródło w kampanii proaborcyjnej, która kładła nacisk na jedną tylko stronę,ogromnie przy tym zniekształcając rzeczywistość. Jak zaświadczał były liderkampanii w Ameryce, Bernard Nathanson, jeszcze zanim przeszedł na pozycjepro-life, w kampanii wykorzystywano z sukcesem tzw. „argument z wieszaka”,czyli metody, jaką kobiety miały masowo dokonywać aborcji przy użyciurozprostowanego, metalowego wieszaka, co miało powodować liczne zgonyi poranienia 18 .W efekcie w trakcie tworzenia prawa często w ogóle nie branopod uwagę tego, czym jest płód. „Zabawną”, w pewnym sensie, historię naten temat przytacza ponownie Nathanson. Pytając członkini zgromadzeniaustawodawczego stanu Nowy Jork (lidera w liberalizacji prawa aborcyjnegow USA) o to, na jakiej podstawie uznano, że aborcja może zostać dokonanado 24. tygodnia rozwoju płodu, usłyszał co następuje: „Lekarze uznajądwudziesty tydzień jako punkt, od którego wyjęcie płodu nie jest już aborcją,15 S. Veil, O prawo do aborcji, tłum. S. Królak, Warszawa 2005, s. 21.16 W. Sadurski, Piekło kobiet: reaktywacja, w: Tenże, Liberał po przejściach, Poznań 2007, s. 110.17 Zob. F.J. Beckwith, Defending Life. A Moral and Legal Case Against Abortion Choice, New York 2007, s. 228.18 Zob. B.N. Nathanson, R.N. Ostling, Aborting America, Garden City 1970, s. 193.