SPIS RZECZY

przeciw miliarderom” – jak trafnie powiedziałpolitolog Kost’ Bondarenko. Ludzie czują, żeukradziono im zwycięstwo. Stąd bierze sięOfiary bandytyzmui oszustwa zaczęłymówić prawdę, „jak tosię robiło za Kuczmy”.gorycz klęski. Dla wielu z nas ta klęska ma konkretneimię. Dla jednych to Janukowycz, dla drugich Juszczenko.Ale „Juszczenko” i tak dla większości.To przecież on na kijowskim Majdanie mroźną zimą 2004 roku zapewniał,że ręce jego doradców „nigdy nie kradły”, on opowiadał o przejrzystympaństwie bez korupcji i łapownictwa, on obiecywał, że bandyci będą siedziećw więzieniach, a studenci i wykwalifikowani pracownicy przestaną uciekaćz kraju. I co z tego?Na skutek tych obietnic część biznesmenów (drobnych i średnich, rzeczjasna) postanowiła uczciwie płacić podatki. Urzędnicy (nie najwyższychszczebli, rzecz jasna) w swoich instytucjach zaczęli wykrywać i karaćkorupcję. Ofiary bandytyzmu i oszustwa zaczęły mówić prawdę, „jak to sięrobiło za Kuczmy”. Właściciele lokali w blokach mieszkalnych zaczęli tworzyćspółdzielnie mieszkańców i brać odpowiedzialność za porządek w swoichbudynkach, na podwórkach i placach zabaw.Pierwszymi ofiarami stały się najbardziej fanatyczne „dzieci rewolucji”.Bardzo szybko przekonały się, że ich inicjatywy, poza nimi samymi, nikomunie są potrzebne. I że „Juszczenko daleko”, a naczelnicy mali i wielcy –