SPIS RZECZY

Rosyjskojęzyczny i zorientowany na Wschód Donieck orazukraińskojęzyczny i prozachodni Lwów... Co łączy tak różne pod względemświatopoglądu i tradycji regiony Ukrainy? (...) Unikalna dyskusja na tentemat, ciągnąca się już od pięciu lat, toczy się między dwoma znanymiintelektualistami: historykiem Jarosławem Hrycakiem oraz politologiemi publicystą Mykołą Riabczukiem. (...)Czy mogliby Panowie wyjaśnić sens waszej dyskusji?JAROSŁAW HRYCAK: Po pierwsze, chciałbym zaznaczyć, że MykołaRiabczuk był i pozostaje moim dobrym przyjacielem, dlatego nasza dyskusjanie ma charakteru osobistego. Po drugie, nie neguję wszystkiego, co napisałi powiedział Mykoła. Myślę, że w wielu momentach on ma rację i warto gouważnie słuchać. Mój brak zgody z nim pojawia się tam, gdzie za pomocąswojej teorii próbuje wyjaśnić wszystko, lub prawie wszystko, co się dziejewe współczesnej Ukrainie, a zwłaszcza, kiedy próbuje dla wzmocnieniaswoich tez sięgnąć do argumentów historycznych. Zacznę od sformułowanianajbardziej ogólnego: „dwie Ukrainy” u Mykoły Riabczuka to, by użyćterminologii naukowej, typy idealne, to znaczy takie, które nie istniejąw czystej postaci, ale pomagają nam opisać pewien proces.MYKOŁA RIABCZUK: Nie chcę zatrzymywać niczyjej uwagi na dwóchczy nawet na dwudziestu dwóch Ukrainach. Chodzi mi nie o geografię, leczo projekty. A te są naprawdę tylko dwa, a nie dwadzieścia dwa – „kreolski”i „aborygeński”. I ten kraj trzyma się kupy tylko dlatego, że każda ze stronspodziewa się zwycięstwa swojego projektu.