SPIS RZECZY

Ciężko jest pisać o demokracji w państwie obywatelowi, który w to państwonie wierzy i nie wiąże z nim żadnych nadziei na przyszłość. Tym bardziej żeobywatel ten nie jest jakimś samotnikiem i oryginałem, ale w pewnym sensieprzedstawicielem pokolenia tzw. wieku produkcyjnego oraz środowiska, którekiedyś brało aktywny udział w próbach przemian w tym państwie.Hasłami „demokracji”, „wolności słowa” czy „reform” daliśmy sięoszukać już kilka razy: i podczas głodówki studenckiej – owej „rewolucjina granicie”, i podczas akcji „Ukraina bez Kuczmy”, i w czasie innychwydarzeń. „Pomarańczowa rewolucja” to był ostatni raz. Najpiękniejszezwycięstwo, które stało się najboleśniejszą porażką. Tego pierwszego nigdynie zapomnimy, tego drugiego – nigdy nie przebaczymy.Tak dziś na Ukrainie myśli wielu ludzi i nie ma się czemu dziwić. W ciąguostatnich czterech lat społeczeństwo ukraińskie kilka razy przeżywałoradykalną zmianę stanów emocjonalnych. Na początku panowała euforiaspowodowana zwycięstwem oraz entuzjazm powiązany z wielkiminadziejami. Potem nastąpiło rozczarowanie wywołane kłótniami w obozie„pomarańczowych polityków” i nieudolnymi rządami nowej władzy.Następnie przyszła gorycz porażki „pomarańczowych” podczas wyborówparlamentarnych wiosną 2006 roku i rozbudzenie nadziei na rewanżzwolenników Wiktora Janukowycza i jego Partii Regionów. Kolejny cios tozdrada przez lidera socjalistów Ołeksandra Moroza swoich dotychczasowych„pomarańczowych” partnerów, co dało możliwość powrotu do władzyekipie Janukowycza. Już po roku mieliśmy przedterminowe wybory doRady Najwyższej, które stały się nieodzowne z powodu skandalicznegonadużywania władzy przez koalicję „regionałów”, socjalistów i komunistów,a także z powodu straszliwej niekompetencji części ministrów. Wreszcienadeszło zwycięstwo Bloku Julii Tymoszenko podczas wiosennych wyborów2007 roku, ale tak naprawdę to nie zmieniło ono niemal nic w społecznychnastrojach. Znów mamy to, co było: wojnę wszystkich ze wszystkimi.Po takiej burzy nastrojów wielu ludzi na Ukrainie, niezależnie od swejpolitycznej orientacji, czuje się wykorzystanych w „wojnach milionerów