SPIS RZECZY

oddziałów. Oczywiście fakt, że szuan opuścił bez przeszkód spotkanie, jestprzypisywany wielkoduszności Napoleona. Nie należy jednak zapominać, żemusiał on w spektakularny sposób wymknąć się tajnym agentom ministraFouché, by móc powrócić do lasu.Po latach Napoleon, przebywając na Wyspie św. Heleny, tak określiłCadoudala: „To był fanatyk! Nie byłem w stanie na niego wpłynąć. Poruszyłemkażde włókno, szarpnąłem każdy sznurek, wysilałem się, wszystko na nic”.Cadoudal miał jednak coś, czego Bonapartemu z pewnością brakowało –wiarę w Boga. Szuański generał był znany ze swojej gorliwej religijności. Jegokompani dziwili się, że nawet w najtrudniejszych warunkach bojowych niezapominał o uczestnictwie we Mszy świętej. Był znany również z tego, żeprzykładał wielką wagę do regularnego przystępowania do Komunii świętej.Niedługo po spotkaniu twarzą w twarz z Bonapartem wziął jednak udziałw jednym z najsłynniejszych i najbardziej krwawym zamachu na Napoleona,którego skutki do dziś stawiają tego religijnego żołnierza w jednym szereguz bezdusznymi jakobińskimi terrorystami.Zamach i odwetBonaparte po powrocie z Włoch i bitwie pod Marengo ogłosił się cesarzem.Mimo glorii i chwały, jakie otaczały go po wojnie z Austrią, nie zapomniałjednak o wieśniaku, który pragnął powrotu monarchii. „Natychmiastaresztować i rozstrzelać tego nędznika!” – krzyczał „cesarz królów”. Ministerpolicji Fouché przeznaczył pół miliona franków na akcję złapania Bretończyka.Za taką kwotę można było wyżywić dużą część armii. Pogromca Lyonu corusz umieszczał swoich agentów w oddziałach Cadoudala, które kontrwywiadszuana szybko jednak likwidował (Fouché wysłał około stu zabójców, którzynigdy nie wrócili ze swych misji). „Ślepy wojownik” nie spędzał nigdy dwóchnocy w tym samym miejscu, co uniemożliwiało zlokalizowanie go.Generał szuanów pozostawał jednak osamotniony w walce o katolickąFrancję. Hrabia d’Artois wciąż odkładał obiecany przyjazd do ojczyzny,co powodowało, że osamotnieni szuani zdecydowali się sięgnąć po aktyterroru. 24 grudnia 1800 roku miał być ostatnim dniem panowaniacesarza Francji. Napoleon jechał do teatru na premierę oratorium HaydnaStworzenie. Spiskowcy wyjechali powozem za bramę św. Dionizego, bytam w opuszczonym budynku uzbroić ładunek wybuchowy. Jednak bombaeksplodowała dopiero chwilę po przejeździe Bonapartego, którego uratowałokilka niespodziewanych zbiegów okoliczności (mżawka zwilżyła lont,jego woźnica był pijany i jechał szybciej niż zwykle, a Józefina kilka razyzmieniała swą kreację, co znacznie opóźniło wyjazd). Wybuch był tak silny,że zabił ponad dwadzieścia osób i ranił około stu. Napoleon na początkuoskarżył o spisek jakobinów, ale Fouché szybko dowiódł, że stał za nim